bi yerlerde okumuştum ''MOTOSİKLET DİŞ FIRÇASI GİBİDİR, EMANET VERİLMEZ'' diye bilmem açıklayıcı olmuşmudur
Scooter tarzı motor olsa, tanıdığım, bildiğim, yakın arkadaşlarıma, korumaları ve ehliyeti olmak şartıyla verebilirim. Ama büyük motoru , yani şuanki litrelik makinem yani çocuğumu kimseye vermem. Siz çocuğunuzu başkasına verir misiniz?
Ben bırak motoru, arabayı bile vermiyorum üstadim.
Ha cimriliktenmi?
Tabiki değil.
Size basimdan gecen bi olayi anlatayim.
Ayni site içinde bir komşumuz var.
Kendi arabasi serviste oldugu için benim arabami istedi.
Çokta samimiyiz, severimde kendisini.
Arkadaşlarla düğüne gidip gelecegiz ayni günün akşami getiririm dedi.
Beni hafta sonu bulamazsin, pazar akşami getirirsin dedim.
Tamam dedi..
Cumartesi pazar araba komşuda kaldi.
Düğüne gidip geldiler ve pazar akşami bana arabayi teslim etti.
Sağolsun yıkatmış birde.
Ben ona pis vermiştim.
Hafta içi bir arkadaşımı alıp, hasta ziyaretine gidiyorduk.
Adam paspasın kenarında yeşil, tohum gibi bişey gördü.
Eline aldı, Sinan bu ne? Dedi.
*Bilmem, neymiş? dedim..
Meğersem o esrar gibi uyuşturucu bir maddeymiş :(
Ben esrari sadece internetten resim olarak gördüm.
Onun dışında hayatımda elime bile almadım.
Benim arabamın içinde ne işi var.
Hasta ziyaretinden dönüşte direk hafta sonu arabayı verdiğim komşunun yanına gittim.
Bu ne lan? dedim..
Abi arkadaş cebinden düşürmüş, bende bilmiyordum dedi.
Ulan ben bi çevirmeye denk gelsem adamlar bunu arabada yakalasa ben bu durumu nasıl açıklayacagim?
Adamlara ben bunun ne oldugunu bilmiyorum desem, sence bana inanırlarmı?
Halbuki gerçekten bilmiyorum ben onun ne olduğunu.
Gerçekten olayla bi alakam olsa canım yanmaz,
Ne halt oldugunu bilmediğim birşey için karakollarda uğraştıgımamı yanarım?
Yoksa güvendigim insanların arabanın içinde böyle bi halt yediğinemi yanarım?
Olayın üzerinden bir kaç yıl geçti.
O günden beri o kişiyle irtibatımı kestim.
Artık benden ailem dışında araba isteyen kişilere ''Araba vermem, ama gideceğiniz yere götürüp getiririm'' diyorum. Evet karşımdaki insanlar bu tutumum için bana kırılıyor belki.
Ama bi şekilde gönüllerini alıyorum, öpülmedik bi kulağımın arkası kaldı. Orasida bana kalsin.
Öyle arkadaşım var ki malımı,canımı gözümü kırpmadan emanet edebileceğim,öyle arkadaşlarım var ki evden bakkala gitmeyeceğim,gidemeyeceğim.
Sözün özü arkadaşlık maldan öte değildir,er kişiyse kullanmayı da biliyorsa lafını etmem arkamada bakmam,sonrası o'na kalmış artık.
Çok haklı bir sebep. 40 yıl düşünse insanın aklına gelmez böyle bişey. Size denk gelmiş. Neyse ucuz atlatmışsınız...SinanAksu adlı üyeden alıntı
benimki verme değil de kendisi aldı diyelim.
başka bir arkadaşla muhabbet ederken motora oturuyo askıdan indiriyo ve gazlıyo.
sonuç; kendi dükkanlarına giriyor, motoru yatırıyor.allahtan zarar maddi.az kalsın kendi dükkanlarının zemin katına motorla uçuyordu.
vermemek yetmiyor.yanınızda arkadaşınız varsa dikkatli olun
sadece samimi olduğum 2 arkadaşıma veririm motorumu... Kendim ise çok zorda kalmadıkça hiçbir arkdaşımın motorunu almam. emanetin gözü yerde olur. diye düşünürüm. motor bu, yolda freni tutmaz parçası düşer ya da dengesizin biri gelip çarpar. durduk yere sağına soluna bişey olur. bu nedenlerden dolayı kolay kolay motorsiklet istemem. karşımdaki insanın da benim düşündüğüm gibi düşünmesini isterim...
Motorlarımı benden başka kullanan kişiler:
CBF150 - Kardeşim, babam, dayım, en yakın arkadaşım (öğretirken), Mete_Han, servisimdeki usta
Fazer - Kardeşim, dayım, Kemal Merkit, Şakir Şenkalaycı, KTM'deki bir iş arkadaşım
Bunlardan başka kimse motorumu kullanmadı
Hani gerçek kader mahkumları vardır.satıcı eğilim içiciyim derdin ne olacak
Adamın hiç bir suçu olmadığı halde cezaevine girmiştir.
Sorarlar ya cezaevinde ;
*Suçun nedir? kardeş diye..
-Suçum yok benim, suçsuz yere yatıyorum dersin ya.
*Ha doğru.. Zaten burada kimsenin suçu yok diye alaycı bi tavırla tepki alırsın.
İşte benimki de o hesap olacakti
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
