Umarim daha once acilmamis bir konudur. Bakindim goremedim.
Kazalarimizi yaziyoruz. Guzel. Ama kazalarimizdan birsey ogreniyor muyuz? Neyi farkli yapabilirdik? Motor kazalarinin cogu karsidaki arabanin sucu. Tamam. Ama onumuze atlayan arabadan heyecan yapip frene asilmasaydik, kurtulabilir miydik? Viraja girdigimizde seridin bir kisminda toprak/cakil gordugumuzde hemen cizgimizi degistirip bu tehlikeden sakinabilir miydik? Onumuzdeki arac ani fren yaptiginda on freni kilitlemesek zamaninda durabilir miydik?
Surus kursuna gittigimde hoca soyle birsey soylemisti. Kazalariniz bosa gitmesin. Birsey ogrenin.
Ben trafikte surmesem de yaptigim kazalar aynen trafikteki arkadaslarin basina da gelebilir. Surus teknigi yaris pistinde de surus teknigi, sokakta da. Hatta sokakta daha bile onemli. Hayatiniz soz konusu. O zaman basliyorum.
#1 Viraja kabiliyetimden cok daha hizli girdim. Yavaslamak icin frene bastim. Frene asilmadigim icin ilk etapta dusmedim. Biraz yavasladim. Ama catallar iyice kapandi ve butun yuk lastige binmeye basladi. Freni birakmaya firsat olmadan lastik koyverdi ve yere cakildim.
Cikarilan dersler:
-Viraja kabiliyetimizden hizli girmeyelim. Kanitlayacak birsey yok. Ayni viraji 100 kere aldiktan sonra belki daha hizli girilebilir. Ama bilmedigimiz yollarda ozellikle dikkatli ve 80% limitimizde kullanalim. Surekli 100% ve panik halinde kullandiginizdan cok daha fazla keyif alacaksiniz zaten emin olun.
-Frene asilmayalim. Ben bunu yapmadim ama korkup direk freni koklesem hic yavaslayamadan duser ve daha buyuk bir hasara sebep olabilirdim.
-Frenden gaza gececegimiz noktayi iyi bilelim. Korku butun kontrolu devraldiktan sonra is isten gecmis olabiliyor. Ama motoru kullandikca motoru dinlemeyi ogreniyoruz. Popomuz olsun ellerimizle cok s1k1 olmamak kaydiyla tuttugumuz gidon olsun, motorumuz bize lastiklerin ne yaptigi ve yol yuzeyi hakkinda oldukca guzel bilgi veriyor. Buna dikkat etmek icin dogru teknikle kullanmamiz gerekiyor. Ben kazadan sonra cok hizli girdigimi farkedip fren yapmaya baslayip sonra on kapanmak uzereyken freni yavasca birakip gaza transfer olmayi tecrube ile ogrenmeye basladim. Kisacasi motorumuzu dinlemeyi ogrenmemiz sart. Bunun icinde ellerimiz rahat, agirligimizi bacaklarimiz ve "core" dedigimiz vucudumuzun tamamiyla desteklemeliyiz. Duz giderken sert fren yaptigimiz zamanlar disinda ellerimizde minimum agirlik bulundurmaliyiz.
#2 Her zamankinden yavas gidiyordum. Pistten cikmak uzereydim o yuzden hizli degildim. Yorgun ve konsantrem daginikti. Agirligimi bacaklarimla desteklemeyecek durumdaydim ve hafif elime agirlik vererek keskin bir viraj dondum. On kapandi dustum.
-Motor bilmeyen adama "ne var len oturuyosun gaza basiyosun iste nooolucak" gibi gelse de biz hepimiz biliyoruz ki oldukca fiziksel bir aktivite aslinda. Her fiziksel aktivitede oldugu gibi vucudumuzu dinlemeyi ogrenmeliyiz. Grup surusune ciktik diyelim. En ondeki adam belki bizden cok daha kondisyonlu. Yorulmak bilmiyor. Bu bizim icin gecerli olmayabilir. Gerektigi yerde ara vermeli/yavaslamali/dinlenmeliyiz.
-Fizikselden daha bile onemlisi zihinsel yorgunluk. Hic trafikte saatlerce kullanip zihinsel olarak ne kadar yorgun oldugunuzu farkettiniz mi? Hangi araba beni oldurmeye calisiyor diye 10 saniye ilerisini dusunmekten beyniniz yorulur, konsantreniz dagilir. Bu bile ara vermek icin yetip artan bir sebep. Kendi yaptigimiz kazalarin en buyuk sebebi dikkat kaybidir. Zihni dinc insan tehlikelere daha hazirlikli, hata yapmaya daha uzaktir.
