Hepinizin chopperı varmı ya da birer cafe racer siyah deri ceketleri,siyah botları, siyah dar kotları çekip zinciri sallayıp geziyomusunuz
Hepinizin chopperı varmı ya da birer cafe racer siyah deri ceketleri,siyah botları, siyah dar kotları çekip zinciri sallayıp geziyomusunuz
Allah keyfinizi bozmasın ben rap'de dinliyorum, popda, rockda. Arabesk dinliyorum, ankara oyun havaları, türküler. Ben sıradan herkesin dinleyebileceği herşeyi dinliyorum.
Metal dinleyenlerin farklı bi dünyası, bizden en az 1 fazla duygusu, beyninde biraz daha hızlı çalışan bişeylerin olduğu kanısındayım.
Metal dinleyen çok arkadaşım oldu, hepsinin inanılmaz farklı dünyaları olduğunu gördüm. Hiç beklemediğim konularda, beklemediğim yeteneklerini gördüm. Sürekli pozitif oluşlarını, kendileri gibi olduklarınıda gördüm.
Ağır abi takılanların ortamında 3 kişi yan yana içsin kavga çıkar. Bu rock, metal kafasındaki insanların yüzlercedi içsin eğlence çıkar. Ben bunun sizin güzel yaşamanız için bi hediye olarak verildiğini düşünüyorum. Tek gördüğüm problem gamsızlık
Opera dinleyen, klasik müzik dinleyen ve ispanyol müzikleri dinleyen insanlar hakkında da böyle ön görülerim var, fakat onlarda eksik bulduklarımı sıralasam liste biraz kabarır.
Velhasıl kelam güzel insanlarsınız, dışardan böyle görünüyoz. Sağlıcakla kalın.
İmza: y4r4L1_s3rseRi-çıLgın.LiseLee@ şaka tabi ki
Son bir kaç yıldır en çok dinlediğim grup olabilir. Sözleri çoğunlukla sisteme şiddetli başkaldırılarla ilintilidir:
Road never ends but life does. Ride to live, live to ride.
Bu adama ve okuluna bayılıyorum, yeni nesil pis metalciler yetişiyor, özellikle parçayı söyleyen kıza dikkat edin, o yaşta duygu ve karizmayı harika veriyor
bunu paylaşmayıp keşfetmenizi istiyecektim ama vazgeçtim
hazır aklıma gelmişken şunuda iliştireyim ne keyifli izlemesi ya üstadlardan rock ın roll da severiz arada
Birde joe perry nin bazı gitarlarına acayip hastayım
Bir judas koyduk patlamış gitmiş buralar. Parçaları dinledim. Lordi isimli grup hoşuma gitti...
"ONE DAY YOU WILL WALK ALONE"
Size müthiş bir hard n heavy şöleni sunayım eğer hala dinleyip izlemediyseniz. Afrikadaki açlıkla savaşmak için fon oluşturma amacıyla 80'li yıllarda Hear n Aid denen bu oluşuma gidildi ve 1986'da neredeyse tüm önemli yıldızları bir araya getirip şu şarkıyı kaydetti. Kendine rock/metal tutkunu diyen ve henüz denk gelememiş olan genç kardeşlerimizin özellikle üst düzey müzisyenlik olayını yüreğinde hissetmesi adına paylaşmak istedim:
Road never ends but life does. Ride to live, live to ride.
Şimdi bazı şeyleri kabul etmek lazım. Öncelikle 80'ler ilklerin piyasaya çıkıp her şeyi altüst ettiği zamanlardı. Kıymeti çok yüksek. Olaylar ve güzellikleri iç içe barındıran bir dönemdi. Ancak müzik de zamana bağlı olarak değişiyor. Zaten metal müzik "kulağa hoş geldiği" için dinlenen bir tarz değildir, olamaz. İnsana farklı duyguları hissetirmeli. İnsanlar doğuştan gelen bu hislerin dışavurumu olarak bu müziği dinler. Çünkü bu hisleri bu tarz ortaya çıkana kadar hiçbir müzik tarzı yansıtmamıştır. Her zaman içinde muhaliflik, anarşi ve dram dışındaki yoğun duygular olan müziktir. Bu yüzdendir ki kendi alt tarzları da farklı kesimlere hitap etmiştir. Bu müziğin en önemli özelliği ise dünya üstünde herkesin "normallik" standartlarını tek bir noktada değil; azınlıkları birlik haline getirecek "farklı normallikler" de olduğunu gözler önüne sürmesidir.
Ben bu müziği dinleyemiyorum, çok gürültülü, niye adam gibi söylemek varken böğürüyorlar, neden enstrümanistlik bu kadar sert diye soran insanlar metal müziğin doğasını ve iletmek istediği mesajlara kapalıdır. O da tıpkı diğer insanlar gibi "normallik" standartlarının kendisinde olduğunu düşünüyordur.
Road never ends but life does. Ride to live, live to ride.
Böyle bişeyin Dio projesi olduğunu öğrenmem ayrı bir mutlu etti beni...
Bende çok sevdiğim bir gruptan bişey koyayım. Bir arkadaşım doğum günü hediyesi olarak scent of a dream albümünü bana almak istemiş. Albümü imzalatmak için, gruba mail atmış ve adamlar 1 albüm yerine 2 albüm göndermiş ve "doğum günün kutlu olsun" diye de bir kağıt sıkıştırmış araya. Olay ekşi sözlükte de vardır.
"ONE DAY YOU WILL WALK ALONE"
ben buna katılmıyorum.Kulağa hoş gelmeyen birşeyi neden dinleyelim.Mesaj veriyor diye mi ? Anarşist veya muhalif diye mi ?
Kreator u severim mesela,anarşist tavrına da bayılırım.Lakin beni etkileyen asıl olarak yaptıkları muzik.Yani ciddi ciddi zevkle dinliyorum adamları
Burada ki genç arkadaşlar şu an dinledikleri grupların çok buyuk bir kısmını 30 lu yaşlarını devirdiklerinde yüzüne bile bakmayacaklar.
Hatta gülecekler hehe neler dinliyorduk ya falan demeleri cok yuksek ihtimal,
99 yılında Anathema'nın Judgemenet albumunu ilk dinlediğimde "aq Metallica /judas kim oluyor,bu dunyanın en iyi muziği olmalı" dediğimi hatırlıyorum
tamamen kendi düşüncem tabi ,belki de dinlemeye devam ederler belli mi olur
Burada verdiğim mesaj yanlış anlaşılmış. Kendini zorlayarak sevmeyeceğin bir şeyi dinlemek söz konusu değil. Dinleyip sevdiğin müziği kalben hissetmek gerek. Kulağınla değil. Senin duygularını en iyi yansıtan müzik olduğu için onu dinlemeyi sen seçersin. Kulak burada sadece aracı organdır. Notaları beyne iletir, beyin de bunu senin için algı noktalarına gönderir. Sen o müziği kendi içinde değerlendirirken 5 ana duyu organın dışında farklı bir duyuyu harekete geçirip gönül verirsin. Yoksa kimse sana zorla goregrind dinletecek değil. Beğendiğin tarzı veya tarzları sen seçersin ama kulağınla değil. Anathema'nın zamanında sana bunu hissettirmesi de bu argümanı destekliyor. Yalnızlık, aşk, keder gibi duyguları notalara döktüklerinde sen bu duyguları isteyerek kendine almışsın. Yalnızlık, keder ve aşk duygularını yaşatacak başka gruplarla da Anathema'yı kıyasladığında eğer Anathema'yı halen tercih ediyorsan o zaman Cavanagh kardeşlerin notaya döktükleri bu hisler sana fazlasıyla geçmiş demektir.
Ben de mesela cyber-punk, gore, post-apocalypse temalarını çok severim ama bunları işleyen her grubu severek dinleyemem. Sırf benim benimsediğim temaları işliyor diye her grubu sevemem ve başkasının da sevmesini bekleyemem.
Bu müzik içinde de kulağa hoş gelecek şarkılar yapan gruplar yok mu ? var elbette. Ancak onları bütün gün büyük bir keyifle dinleyemem. Ara sıra açar dinler kapatırım. Mesela Eluveitie. Celtic folk alanında müthiş başarılı ve müziklerini çok üstün görüyorum. Ancak şarkıları seni alıp o antik dönemlere götürmüyor. Bunun gibi.
Metal müzik kendi tercihlerini içinde bulabildiğin kadarıyla senin olan müziktir.
Atmosferik denince aklıma Septic Flesh'ten başka bir şey gelmiyor. Çok farklılar.
Road never ends but life does. Ride to live, live to ride.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)