Kendinizi benim yerime koyun? İstenmeyen ilişki . .
Reklamlar
-
Merhaba, sizlere durumumdan bahsetmek ve önerilerinizi almak istiyorum...
25 yaşındayım. 2.senesi dolan bir ilişkim (24yaşında) var. Herşey güzel, hoş...
Bundan yaklaşık 5-6 ay kadar önce kız arkadaşımın TC kimlik numarası ile ailesini, geçmişini kaynaklarımdan sorgulattığımda aslında o zamana kadar bildiğim her şeyin yalan olduğunu anladım. Adını, ailesini, kardeşlerini vs vs... (kimliğine bakmadım. Bakma gereği duymamıştım hiç.) Bazı soru işaretleri vardı kafamda. Gece uyurken kimliğinden TC, DOĞUM YERİ vs vs gerekli bilgileri not ettim.
Velhasıl kelam Nüfus müdürlüğünden çıkartmış olduğum bir döküman vardı. Annemin görüp, okuduğu döküman! (Ailesinin bilgilerinin bulunduğu...)
Ailesi ayrıymış. Kızı küçük yaşta terk etmişler... Ermeni bir aile evlat edinip bu yaşlara getirmiş.
Benim hiç bir şeyden haberim yok. Kıza sorduğumda sen benim geçmişimi nasıl kurcalarsın şeklinde bir tepki aldım. Çok büyük kavgalar ettik... Kadıköy sokaklarında ite kaka elimde kalıcaktı. (Fevri sinir)
Neyse dostlar. Ben ailesini sorguladığımda kendisinin bile unutmak istediği şeylermiş bu aile mevzusu. (Öz ailesi berbat tipler) Bahsetmek istememiş bu yüzden. Sorun değil inanın. Geçmiş, aile vs umrumda değil... Benimle olan süreçteki şeyler önemli. Bu hariç bir sorun yoktu.
Annem kızı arayıp bir güzel tartışıyorlar. Üvey babası yanında bu sırada. Duyuyor tabi her şeyi... Kısacası aileler kesinlikle karşılar. Benim ailem seni reddederiz dedi. Onun aileside aynı şekilde... Kız bana hiç bir şey umrumda değil sen ol yeter. Ben kuru ekmekle doymayada rağzıyım seninle diyor.
Ee aileler karşı arkadaş! Ne onun ailesini, nede kendi ailemin hayatımdan çıkmasını istemiyorum. Ana, baba herşeydir çünkü...
yaklaşık 5 aydır beraber olduğumuzu kimse bilmiyor. Sessiz sessiz usulca yürütmeye çalışıyoruz binbir taklalar atarak.
Şuan ailem evlatlık konusunu bilmiyor. Kız hep şuanki ailesinden bahsetmişti anneme. Öz aile ortaya çıkınca yalancı olarak kaldı ailem için kız.
Ruhen yorulduğum içinde bu aile olayının aslını astarını anlatmak istemedim aileme. Bilmiyorum bir etkisi olurmuydu.
Hani yaşda ilerlerdi dostlar. Geldik gidiyoruz. Evlilik, aile vs vs... Ya bitmeli ya da sonuna kadar gidilmeli...
Seviyormuyum? Seviyorum... Anlaşıyormuyuz? Ruh ikizim diyebilirim sizlere. Para mevzusu olmaz aramızda asla. Kendisi veterinerlik son sınıf öğrencisi bu sene... Hani kendini bana yamama vs öyle bir durumda yok. Çok güzel paralar kazanıcak okulunu bitirince...
Bütün ilklerini benimle yaşadı. Çok bağlıdır bana... Ne sözümden çıkar, nede izin almadan haber vermeden hiç bir şey yapmaz...
Bir yandan böyle bir kız bulmuşum, her şey çok güzel... Bir yanda aile faktörleri...
Yaparım arkadaşlar. Ailemi karşıma alırım. Evlenirimde bir güzel... Ama şöyle bir şeyde var. Yarın bir gün bana bir şey olsa. Ee o kızı ailesi istemeyecek. Ortada kalmasını istemiyorum... Ona bir şey olsa, aynı şekilde yine....
Severken ayrılmak ? Ne kadar acı bir şey değilmi ? EE devam edin abi, evlenin? Peki ailelerden vazgeçmek ? İçim yanıyor, savaş içerisindeyim kalbimle... Aklımla...
Ulan ayrıl diyor bir tarafım. Ailesiz olmaz. Ortada kalırsın. Herşey sevgi aşk değil! Ailede kalbin diğer yarısıdır diyor aklım....
Diğer yandan, kız bana çok güveniyor. Onca şey yaşamışız, bu günlere getirmişiz ilişkiyi iyi ya da kötü... 2 senelik bir emek var ortada. Göz yaşlarıyla, emek ile kurulmuş bir ilişki... Bas git unut her şeyi sil bitsin gitsin diyorum...
Öz ailesi vurmuş bir kere... Ana, baba, kardeş, koca olarak görüyor beni... Taparcasına seviyor. Bir tekmede benmi atiyim? Yarın bir gün bir başkası benim gibi sarılsa, dokunsa... Olucaktır elbet, hayatın kuralı budur. Ama düşününce her gecem kahrolmalkla geçiyor. Bir kararda veremiyorum... Aileler zaten ....basmışlar bize... İçim içime sığmıyor...
ayrıldım diyelim, en kolayı bu. Gitmek, vazgeçmek... Unut demek kolayda birde bana sor be. Tam yüreğimin üstünde bir şey var, söküp atamıyorum. Kahroluyorum... Dalıp dalıp gidiyor gözlerim, kimi görsem ona benzetiyorum. Dinlediğim şarkı, dalgalar... Şimdi ne yapıyor, O sıcak elleri,,,
Unut demek kolay be....
Kadermi, ecelmi nesin sen... Unutamıyorum
Mesaj attı gece yarısı, arkadaşım nişanlanıyormuş diye... Biz nişanlanamayacağız dedim gülerek. Olsun evleniriz bizde, masrafa ne gerek var dedi. Aile olmadıkdan sonra ne nişanı...
Soğutmaya çalışıyorum kendimi yok olmuyor.. İyicene işlemiş içime
Öyle işte kardeşlerim, okuyanlara teşekkürler. 1 aydır yoğun bir şekilde düşünüyorum. Çıkmaza girdim iyice. Yanlış bir karar vermek istemiyorum.
Yurt dışındayım, mesajdan ulaşın.
Reklamlar
-
senin yerine koyamam kendimi ancak ben olsam soyle yaparim, arada yasanmisliklar ,ilkler oldugu icin kiza basarim nikahi cikarim eve birlikte. ailelerde zamanla alisir. hele torunlari oldumu zorla degil seve seve alisirlar. ben ailesiz yapamam dersende sana diyecegegim, sen cok yanlis gelmissin bro, git kumda oyna. Daha bu basit sikintilarda kisiliginden odun verirsen ilerisi hic olmayabilir senin icin.
-
bence sen bu kızı sevmiyorsun. sevsen böyle bir konu açmaya utanırsın. senin sevdiğine sen mi karar vereceksin yoksa ailen mi? sevmeden önce izin mi alman gerekiyor. sen kararını vermişsin. kızdan kurtulmak istiyorsun. ama vicdanın el vermiyo. vicdanını rahatlatmak için gelmiş buraya yazıyorsun. motosiklet alıp satar gibi kızdan bahsediyorsun.
-
Hayatta herşey istediğimiz gibi olmaz, olmamalıdırda. İstediklerimiz gibi istemediklerimizde hayatın diğer renkleridir.
Aileni ikna etmen gerekiyor. Büyük bir hata yapıyorlar. Çevrende nekadar insan varsa hepsi ile görüş eileni ikna et. Ne anne babayı ne de ruh ikizini ikinci kez bulma şansın yok.
Olduki başarısız oldun. Sorun değil. Torunları olduğunda ailenin bütün direnci kırılacak hem eşine hemde çocuğuna sahip çıkacaklardır.
Ama genel olarak anladığım sen ve ailen insanlıkten pek bi nasip alamamışsınız. Hepinizi toplasan o kız etmezsiniz.
-
Sağolun yorumlarınız için... Kimseye ters bir şey söylemeyeceğim. Eyvallah... Ne diyeyimki,
-
gerçekten onun aile si ile geçmişte yaşadıkları ve sana söylediği yalanlar umrunda değilse
bu kız ı kaçırma arkadaş
bu kızı bıraktın diyelim başka birilerini buldun sonra bir kişi ile evlendin inan mutlu olamıyorsun hep hayellerinde o sevdiğin oluyor
bence yürekten seviyorsanız bir birinizi ayrılmayın aile de önemli ama gel gelelim seninde bi aile kurman gerekli ama öyle ama böyle
size mutluluklar
-
Öz ailesi ile hala görüşüyormusunuz simdi arayıp soruyorlarmı hic halini hatrını durumunu .?
-
Siz hayata tek bir pencereden bakıyorsunuz sanırım ? Ben bir adım atmadan önce bir çok pencereden kafamı uzatır, yaşıyormuş gibi düşünerek kararımı veririm... Tek bir insan evladının yüzü düşmesin, incilmesin kalbi diye...
Evet ben kendimi düşünmüyorum. Bu ülkede kadına ikinci sınıf insan muamelesi yapılıyor. Ulan yarın bir gün bana bir şey oldu. Ne olucak o kız. Aile üvey,,, Geri gittiği zaman isteyeceklermi ? Boşandık, geri gittiği zaman isteyeceklermi? Evet ben bunları düşünüyor isem, derdimi paylaşıyor isem İNSANLIKDAN NASİBİMİ ALMADIM ! ve almayacağımda. . .
Ateşi çıktı diye tuzladan kadıköye 9 dakikada gittim 1000RR ile trafikde. Sırf ilaç yetiştirmek için. Hadi ben insanlıkdan nasibimi almadım, neden aylarca ailemden uzak durdum bu olaylar yüzünden, kimsenin yüzüne bakmadım ? Veya neden bu zamana kadar yüzünü bir kere bile asmadım. Kendinizi tek bir noktaya yoğunlaştırarak yorum yapıcak iseniz yapmayın arkadaş. Buna benzer şeyler yaşamayan bilemez.....
Ben hayatım boyunca gözümden yaş akıtmamışım... 1 aydır ne hallerdeyim, adamlar insanlıkdan nasibini almamışsın diyorlar. Şaka gibi. . .
--------------------------------
Baskılara, laflara dayanamadık arakdaşlar. İnsanız sonuçta, bir yere kadar... 5 ay kadar bir süredir herkes ayrı biliyor bizi. 2 günde bir görüşürken 2 haftada bir görüşür olduk. Kimse beraber olduğumuzu bilmiyor. Ailelerimizin hiç bir şeyden haberi yok.
Kızın öz ailesininde hiç bir şeyden haberi yok. Öz ailesi berbat arkadaşlar. Bebekken kızı terkedip gitmişler. Şuanki aile evlat edinmiş...
-
hırsınızı alamadıysanız adamı çağırıp iki tokat atıp yollayın. adam derdini açmış açdığına açacağına pişman etmişiniz. yorum yazmak için yorum yazmak bu durumda biraz kırıcı olabilir.
-
19 Temmuz 2013, 10:01
#10
Ben de bir iki şey söyliyim.
Öncelikle, bazen insan seçim yapmak zorunda kalabilir. Çünkü bir şeyi kazanmak için bazı şeylerden vazgeçmek gerekir. Bugün vereceğin bir karar, hayatın boyunca pişmanlık duymana veya hayatın boyunca mutlu olmana sebep olabilir, aradaki ince çizgiyi yakalamalısın.
Burada feda edilmesi gereken kısım, kızın üvey ailesi olmalıdır bence. Sen ailenle yumruğunu masaya vurup konuşman ve yanlış yaptıklarının farkına varmalarını sağlaman gerekir. Keza arkadaşların da dediği gibi zaten kucaklarına torunlarını verdiğinde yelkenler suya inecektir. Onlarla konuştuğunda yine inada bindirip karşı çıkarlarsa, alır kızı gidersin. Kendiniz nikah yapar bir süre ailelerden soyutlanırsınız. Bu sürede senin ailen de (eğer gerçekten üvey kızlarını seviyorlar ve değer veriyorlarsa kızın ailesi de) aradan geçen zamanda evladını özleyecek ve yumuşayacaktır, olay da sıcağı sıcağına tartışma ortamına kalmaktan uzaklaşır.
Bu noktada kızın da rızası olmalı tabi, çünkü geride bırakılacak olan seçenek, onun ailesi olacak. Eğer buna razı ise, ya ailenle tüm şartları konuşup aileni ikna edersin kızı alıp evlenirsin; ya da ikiniz de aileleri geride bırakır gidip evlenirsiniz. Bir zaman sonra gelip, arkamızda neler kalmış, bize bakış açısı nedir gibisinden bir nabız yoklama yapabilirsiniz...
Son olarak, eğer aile gerçekten seviyor ve değer veriyorsa, oğlunun (kızının) mutluluğunu ister ve sonunda kabullenir. Yok hala kafasının dikine gidiyorsa, o aile zaten terkedilmeyi haketmiştir...
-
19 Temmuz 2013, 10:01
#11
Annenizi karşınıza alıp durumu tüm ayrıntıları ile anlatın ve sevdiğinizi evlenmek istediğinizi söyleyin. Ana yüreği ilk baştaki kızgın tavrı gidecektir sonuçta şuan sizin halinizi siz anlatmadığınız için bilmiyor gibi dursa da inanın hisseder. Ondan sonra sevdiğinizin ailesi ile telefon görüşmesi vs ile özürler dilenip alttan alınıp yanlış anlaşılma olduğu söylenip ara düzeltilebilir. Eğer bu da olmaz ise o zaman karar tamamen size ve sevdiğinize ait. İnşallah her şey gönlünüzce olur.
-
19 Temmuz 2013, 10:02
#12
Şu an kızarkadaşınız olan kişi, belki ileride çocuğunuzun annesi olacak.. paylaşımlarınızı bu kadar detaylandırarak (!) anlatmanıza mana veremedim..
-
19 Temmuz 2013, 10:10
#13
Biraz sabırlı olmak gerekir bu durumlarda. 2 sene insan hayatında belli bir süre şüphesiz fakat bazı şartların oluşması için biraz daha süre gerekli gibi duruyor. İnsanın sevdiğini hem de bu kadar çok sevebileceği birini bulması çok kolay olabilen birşey değildir. Aile sevgisi, bağı ve vefa borcu bir yere kadar devam etmelidir. Bundan sonrası sevdiği insanla devam edecektir kuşkusuz. Aileniz sizi gerçekten seviyor ve değer veriyorsa mutlaka bir noktada ikna olacaklardır. Sevginize sahip çıkın, bu olayın pişmanlığı bir ömür sürer..
-
19 Temmuz 2013, 10:17
#14
Öncelikle psikolog olduğumu belirteyim yazacaklarıma başlamadan önce. Söylediklerim de burada yazan insanlara göre biraz farklı olacak açıkçası. Yalanlar üzerine kurulup inşa edilmiş bir ilişkiden bahsediyorsun. Tabii ki insanların geçmişlerinde yaşadıkları olumsuz duygular, olaylar olabilir; insan olmanın parçasıdır bu. Ama şu da var kız arkadaşın geçmişiyle barışık değil; sorun değil desen de sen çok büyük bir sorun aslında.
Şu an için herşey güllük gülistanlık görünebilir, zorluklar da aşkı perçinler bir yerde. Ama şöyle bir gerçek var; evlilik tamamen değiştirir ilişkinin doğasını da. Şu anda melek gibi görünen kız arkadaşın, geçmişiyle barışmadığı sürece, bütün öz ailesine karşı hissettiği nefreti, olumsuz duyguları sana yansıtacaktır çok çok büyük ihtimalle. İlişkilerde bir gerçeklik vardır, çocukluğuna dair insanın öz ailesine karşı hissettiği duygular nelerse, yakın ilişkilerinde de insanlar bunu yaşar. Eğer öz aileyle ilgili üstesinden gelinmeyen sorunlar varsa, bunlar yakın ilişkide eninde sonunda doğal olarak ortaya çıkar. Ayrıca, sana en baştan yalan söylemiş bir insan, bunun hata olduğunu kabul etmiyorsa, sen de bunu normalmiş olabilirmiş gibi kabul ediyorsan ilerde de sana yalan söyleyecektir elbette ki. Yalan söylemese bile sen her ne kadar inkar etsen de yok saymaya çalışsan da senin güven konusunda ona karşı sıkıntıların olacaktır şimdi yokmuş gibi gözükse de.
Aile konusunda daha girmedim bile, kendinden de çok fazla bahsetmemişsin aslında. İlla da yürütmek istiyoruz derseniz öncelikle çift terapisine gitmenizi tavsiye ediyorum en baştan. Seviyorsan gözün hiçbir şey görmesin demek çok yanlış aslında. Eninde sonunda aileleri konu dışı saysak bile çok büyük sorunlara gebe bir ilişki. Aranızda yaşananlara objektif bakabiliyor musun yoksa senin böyle seviyor gibi görmenin sebebi geçmişteki ve günümüzdeki yasaklamaların getirdiği kendi iç dinamiklerinin sonucu mu ona bakman gerek. İki insan evlenirken aslında o iki insanın aileleri de evlenir biribiriyle. Onları yok sayıp evlensen bile o ailelerin gölgeleri eninde sonunda karşına çıkacaktır partnerlerin kendi kişiliklerinde. Öncelikle kız arkadaşın ve sen kendi duygularınızı, düşüncelerinizi çözümleyin; ikinizin de terapi alması faydalı olacaktır. Ama bunların üstünü örterseniz dediğim gibi bu ilişki çok büyük sorunlara gebe, uzun süreli bir ilişki olsa bile hayatını çok olumsuz etkileyebileceğini, seni engelleyebileceğini düşünüyorum.
-
19 Temmuz 2013, 10:24
#15
konuya baktıgında acık ve net gıbı gorunuyor ama ıcerısı bır garıp ailenle oturup kız arkadasının gecmısını anlat . olacak seylerı olmayacak seylerı anlat ve sor yanımzdamısınız ?
yerı gelıyor cok tutucu aıleler cok afedersınız orospulara tahammul edıyor yanı tamam oglum evlen gıbısınden dıyor . sansınızı denemek gerek once aıle rızası onemlı bence
-
19 Temmuz 2013, 10:30
#16
tr_select; lycantrophic nickli kullanıcı işi en derinliği ile yazmıs.
-
19 Temmuz 2013, 10:35
#17
Zamana bırak ve aklına ilk gelen şey doğrudur onu yap.
-
19 Temmuz 2013, 10:50
#18
lycantrophic Yazdıklarından anladığım senin psikolog olmadığın. Psikoloji okuyorsun belki ama diplomanı al stajlarını bitir daha sonra teşhis ve tedaviye başla.
Kızı yerin dibine sokup ahlaksız düzenbez biri gibi gösterdiğin yetmemiş bütün herkesi birbirine düşürecek şeyler yazmışsın. Sonunada eklemişsin terapiye ihtiyacınız var diye ) Derslerine biraz daha ağırlık vermelisin.
-
19 Temmuz 2013, 10:56
#19
Sinan Er adlı üyeden alıntı
lycantrophic Yazdıklarından anladığım senin psikolog olmadığın.
Psikoloji okuyorsun belki ama diplomanı al stajlarını bitir daha sonra teşhis ve tedaviye başla.
Kızı yerin dibine sokup ahlaksız düzenbez biri gibi gösterdiğin yetmemiş bütün herkesi birbirine düşürecek şeyler yazmışsın. Sonunada eklemişsin terapiye ihtiyacınız var diye
) Derslerine biraz daha ağırlık vermelisin.
Sakarya'ya gel beklerim. Senin de bir iki kitap okumanı tavsiye ederim kızı yerin dibine soktuğum gibi bişey algıladıysan bu söylediklerimden, hadi psikolojinin p'sinden anlamıyorsun madem. Terapi de senin sandığın gibi delilere özgü bir süreç değil hani tamam mı canım benim? Kafayı kuma sokup yaşamaya çalışmana devam et sen...
Önemli olan nereye varacağın değil, yaptığın yolculuktur.
-
19 Temmuz 2013, 10:56
#20
Sinan Er adlı üyeden alıntı
lycantrophic Yazdıklarından anladığım senin psikolog olmadığın.
Psikoloji okuyorsun belki ama diplomanı al stajlarını bitir daha sonra teşhis ve tedaviye başla.
Kızı yerin dibine sokup ahlaksız düzenbez biri gibi gösterdiğin yetmemiş bütün herkesi birbirine düşürecek şeyler yazmışsın. Sonunada eklemişsin terapiye ihtiyacınız var diye
) Derslerine biraz daha ağırlık vermelisin.
Yok aslında cidden psikolog, hem de üniversitenin medikososyal psikoloğu.. Fakat aslına bakarsan ben de seninle aynı fikirdeyim.. Eğer bu olaya psikoloji bu şekilde bakıyorsa, ya biz kızı alıp bi dağ başında tek başımıza ölene kadar hiç insan içine çıkmadan yaşamamız lazım; ya da kızı darağacına gönderip, bir bardak soğuk su içip yolumuza gitmemiz lazım...
Reklamlar
Konu içerisindeki kullanıcılar
Şu an bu konu içerisinde 2 kullanıcı var. (0 üye ve 2 misafir)