harika anlatım...
ıcarus aşımı bu yazıyla yaptırdım başkalarınında bu aşıyı yapmaları için konuyu zortlatayım
Harika tam 5. bine yaklaşmışken ve tam da bu ruha bürünmüşken iyi oldu bunu okumak gerçi bunu daha ilk 200 km de tecrübe etmiştim zaten... "ya çok abartıyormuşum ne güzel yatıyor yağ gibi de kayıyor" dediğim ilk anda yeri öpümüştüm... o zamandan beri de sürekli işime bakıyorum ukalalık etmenin lüzumu yok ( kendimize bile) işin ilginç bir tarafı motosikletle ilgili uyarı-ikaz öğüt babında bir şey söyleninde 1-2 gün içerisinde onunla karşılaşıyorum... geçen gün bir arkadaşım beklenmedik bir olay olduğunda (kuş vb bir hayvan çarpması gibi) ne yapılması gerektiğine dair bir şey okumuş ve benimle paylaştı bugün kaskın açık vizöründen arı üstelik de gözlüğün altına girdi... panik yapmadan yavaşladım arı da çarpma etkisiyle sersemlemişti ki sokmadı ... seviyorum siteyi
Ergenler, yetişkinlere göre daha çok risk alır.
Bu yüzden bizim dilimizde delikanlılık tabiri vardır.
20 leri aştıktan sonra ağır riske atılma eğilimi yavaş yavaş azalır.
Ya da başka bir deyişle risk almaktan kaçmak da yaşlılık belirtisi sayılabilir.
Belli bir yaştan sonra bir çok birey kişisel ve fiziksel sınırlarını öğrenmiştir, genelde bunları çiğnemezler.
5.000'e yaklaşıpta bu yazıyı okumayan arkadaşlar olabilir. o yüzden konuyu yukarıya taşıyayım
Tam aynı ruh haline bürünmeye başlamışken beni düşündüren bir yazı oldu.
Yazana teşekkür ederim.
teşekkürler tam olarak sendromun eşiğindeyim güncel tutalım
harika bir yazı insanların haftada bir okuması lazım.
Çok şükür 12bin kmlere geldim. Tabi bu yazı arada aklıma geldiği için daha dikkatliyim.
“Ben ictikten sonra da kullaniyorum sekiz yildir. Dikkat ettin mi bir sey olmaz” diyen biri için sendromdan bahsetmek yanlıs olur. Belli ki o arkadas artık bizzat Ikarus’la kadeh tokusturuyor. Oysa birgun hastanede, kendisini ya da aglayan dul esini ziyaret etmek zorunda kalacaginiz ise kacinilmaz bir gercek. Ama yine de “Iciyorsan seninle birlikte bir daha motora binmem” demek her nedense hep zor gelir. Tehlikeli sekilde motor kullananlar ise kimi cevrelerde daha tecrubeli ya da super biniciler olarak takdir bile gorurler. Hatta onlari boyle surdukleri icin elestirmenin hafif kıskanclik olarak adlandirilmasi bile mumkundur.
üstteki alıntı yaptığım bölümü yaşamak oldu yıllar sonra...
Benkaan isimli arkadaşım :(
hep içip yola çıkardı, yapma-etme dedikçe "bir şey olmaz"ları arka arkaya sıralardı...
ve oldu, çocuğunun doğmasına bir kaç ay kala, içkili vaziyette ve kasksız, duran arabaya çarpıp vefat ediyor.
ben bir süre sonra duydum olayı.
aradan 8-10 ay geçti ama hep aklımda.
siz de unutmayın ve unutturmayın.
bir mil daha fazla yol almak için....
lütfen
bende bu sendromu 4000 km sonrası civarında z750 ile yaşamaya başlamıştım . deli gibi hızlanıp deli gibi viraja giriyordum motor viraj öncesi vites düşürürken deliriyordu kıçı başı oynuyordu limitleri zorluyordum daha sonra cok yakın bir arkadaşım Suzuki motoruyla kaza yapıp hayatını kaybettiğinde kendi kendime ben ne yapıyormuşum değim kendime çeki düzen verdim. şuan z800 sürücüsüyüm ama mevcut gücü ve torku saçmalamak için değil gerektiği yerde sollamalarda kullanıyorum. bu yazı gerçekten çok önemli dersler ve uyarılar yapabilir. birşeylerden ders almak için ölümler olması gerekmez umarım okuyan arkadaşlarımız biraz daha kontrollü olurlar. Konu başlığı yukarı. dikkatli sürüşler.
Çok güzel bi yazı olmuş gerçekten bunları herkes yaşıyor, dikkati elden bırakmamak gerek....
Evet yaşanmaktadır. O anki psikolojik durumun etkisiyle oluşan bir durumun icine düşüyoruz.
Güzel paylaşım ,, Yakında inşallah motosiklet alacağım felsefem tedbir bizden takdir Allah' ın
Model uçaklarımın çoğunu 5-6 sene tecrübe sonunda patır patır yere çakıyordum.
Hep kendime ''hemen gaza geliyorsun'' diyordum. Demekki hemen ikarusa geliyormuşum
Ama şuanda 10 seneyi devirdim ve daha kontollü ve risksiz uçuruyorum.
Dikkat ettimde 3 senedir evliyim belki ondandır
Bu sendromu motorla yaşamak nasip olmadı ama arabayla çoğu kez yaşamışımdır. Tabi sonuncusunda 3 araba bermuda şeytan ücgeni oluşturup, sağa sola savrulduktan sonra anladım ki her an dikkatli olmak lazım, apaçhiliğin luzumu yok
Konuyu hortlatmak gerek.
daha başlamadan eğitim açamasında iken bu yazıyı okumak sanırım şans
umarım sendrom teğet geçer beni
konu canlı kalsın. istifade eden çok olur bence...
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)