Teşekkürler inşallah yeni gezilerle karşınızda olmaya devam edeceğiz. Ama önce şu gezinin devamını yazıp bitireyim ne de olsa macera devam ediyor.
2. GÜN
Geceyi deliksiz bir uykuyla geçirdim. Zaten o yorgunlukla bir kayanın üstünde yatmış olsaydım da sabaha kadar uyanamazdım heralde… Fatih için aynı şeyleri söyleyebilir miyim, emin değilim. Zira bütün gece geçirmiş olduğu kazanın muhasebesini yapmış olabilir. Tam emin değilim. Ha bu arada belirtmeden geçmeyeyim geceyi Soma Motosiklet Kulübünün üst katında bizim için ayrılmış bölümde geçirdik. Sabah uyanınca da kulübü açmak bize düştü.
Fatih bütün gece kaza muhasebesi yapmıştır dedim ya bunu boş yere söylemedim. Zira kapıyı açar açmaz Fatih soluğu motosikletinin yanında aldı.
Bu da “Ya abi madem çekiyorsun bari bir poz verseydik.” bakışı… Adam her durumda fotoğraf sanatına karşı duyarlı, helal olsun…
Bu da Fatih’in kaza sonrası grenajından alınmış kareler…
Ersin başkan bu saatte uyanmaz nasılsa diyerek bir pastane bulup sıcak açmalar alıyor ve çay eşliğinde mideye indiriyoruz. Daha sonra tekrar kulübe dönüyoruz.Neyse biraz vakit geçsin bari diyorum ve bilgisayarı açıyorum. Facebook sayfamı falan inceliyorum. Sanırım Fatih sıkılmaya başladı. Bir an önce motosikletini eskisi gibi görmek istemekte. Onu anlayabiliyorum. Ne de olsa her motorcunun başından muhakkak bir kaza geçmiştir. Hatta kaza yapmadan tam anlamıyla olgunlaşamıyor da insan. Bir çeşit olgulaşma eşiği diyelim.
Neyse ki Ersin başkan beraberinde kulüp üyelerinden Serdar Gelir ile birlikte görünüyorlar. Hele şükür…
Öncelikle Fatih’in motosikletini tamirinin yapılacağı ustaya teslim ettik. Sonrasında da hemen birkaç km uzaktaki tarihi Darkale Köyü’ne çıkmaya karar verdik. Şimdiden söyleyeyim biraz sonra göreceğiniz kasksız ve korumasız görüntüler bir motosikletçinin vermemesi gereken görüntüler… Kabul… Bir nevi motorcu frikiğiAmma velakin dünden bütün elbiselerimiz sırılsıklam kaskımın içi bile ıslanmış, rüzgarda kurusun diye arkaya bağladım. Bu seferlik mazur görülsün lütfen.
Fatih bana göre biraz daha şanslı… Ne de olsa üst yağmurluk baya bir iş görmüş.
Soma ilçesi malum kömürüyle nam salmış bir şehir… Köye giderken kömür madenlerinden geçiyoruz.
Yeşillikler içindeki yolculuğumuz devam ediyor.
Çok geçmeden köye varıyoruz. Zaten köy Soma’ya hakim bir tepeden bakıyor. Motosikletlerimizi bir ağaç gölgesine bırakıp etrafı incelemeye başlıyoruz. Aslına bakarsanız bu benim Darkale’ye ikinci gelişim. Daha önce 1. Soma Motosiklet Şenliği’nde de arkadaşlar sağolsun getirmişlerdi. Ama o sırada vakit gece olduğundan çok bir yer görememiş, bir çay içip dönmüştük.
Darkale Köyü’nün yine kendisi gibi tarihi olan camisi…
Ersin başkan “Hadi bakem doğru çamaşırhaneye…” diyor… Ben “Nasıl yani ?” diyorum.Fatih’teki “ Farkemez abi…
“ bakışına dikkat!!! Her an çamaşır yıkamaya hazır
Bu adama çamaşır bile yıkatabilirsiniz.
Tabi çamaşırhane dediysek o da tarihi… Zamanında bu köydeki kadınlar dağdan gelen ırmak suyunun üzerine taştan yapılmış bu çamaşırhanede çamaşırlarını yıkarlarmış. Kapıdaki yazı tercihlerimizle ilgili düşüncelerinize lütfen gölge düşürmesin …
Bu kısım dağdan gelen suyun kazanlara alınarak odun ateşinde ısıtıldığı kısım olsa gerek.
Bu yukarıdaki görünen yarıktan ise çamaşırlığa doğru buz gibi bir su akıyor.
Şu suyu biraz yakından görelim. Yanına gidiyoruz.
Fatih sanat için poz vermeye devam ediyor… Çok lütufkarsın… Allah razı olsun
Ersin başkan ileriden sesleniyor…
-Hadin bakem bir köyü doleşelim…
Hadi o zaman deyip arkasına düşüyoruz.O önde biz arkada köyü adımlamaya başlıyoruz.
Yavaş yavaş tırmanışa başlıyoruz.
Köy tarihi olsa da çöp atma teknikleri bir hayli gelişmiş.
Ersin başkanı takibe devam…
Olmaz böyle bir şey!!! Adam yolun üzerine ev yapmış. Ya da adamın evinin altını yol yapmışlar.Tam karar veremedim.
Bu arada Fatih ile tarihi bir diyalog yaşıyorum:
-Hocam…
-Efendim?
-Baya bir eskiymiş bu köy.
-Tarihi ya ondan…
Köyün üst kısımlarına çıkıldıkça evlerin çatılarını görmeye başlıyoruz.
Köyün karşısında kalan yamaçlar…
Biraz dolaştıktan sonra eski bir yapının önünde duruyoruz. Meğer öğreniyoruz ki bu yapı eski bir ilköğretim okuluymuş ve Ersin başkan da zamanında burada okumuş.
Ve Ersin başkan birden mahzunlaşıyor. Okulun o köhnemiş görüntüsü birden onu o acıklı çocukluğuna götürüveriyor. Gözyaşlarına hakim olamayacak gibi… Ağladı, ağlayacak. Bu manzara karşısında duygulanMIYORUM tabiî ki… Çünkü Ersin başkanı tanırım, ayak yapıyor.
Bu da ispatı…
Fotoğraf sanatına katkı yapma konusunda Ersin başkan da Fatih’ten geri kalmaz.
Neyse başladığımız noktaya geri dönüyoruz. Yani caminin yanına… Caminin yanı başında kendiliğinden akan pınarlardan su içmek istiyoruz. Ersin Başkan bu işin nasıl yapılacağını büyük bir ciddiyetle gösteriyor.
Büyük bir ciddiyetle gösteriyor, diyorum çünkü o mıntıkada sanırım nasıl su içildiğini bilmeyenler var. Fotoğrafların yalancısıyım buyurun bakın.
Bu arada her oluğun arkasındaki kabartmalar dikkatimi çekti. Ben de tek tek fotoğrafladım.
Bu çeşmenin arkasında da caminin ve su gelen olukların bir resmi var:
Ve camimizin sütunlarındaki işlemeler…
Son bir defa çay içiyor ve biraz daha oturduktan sonra köyün karşısından birkaç kare alıp Soma’ya iniyoruz.
İniş güzergahımızdan görüntüler…
Ve kulübün önüne park ediyorum.
Ve bu fotoğraftaki adama önemle dikkatinizi çekmek istiyorum. Lütfen bu sıfatı iyi ezberleyin…
Bu tipte ya da buna yakın bir tipe sahip, Soma dolaylarında ya da Ege Bölgesi’nde diyelim (Daha garanti olur” dedi. Sarıldık, öpüştük… Ben Ersin’in bana şaka yaptığını düşünürken hemen önümde ruhunu şeytana satmış bu Somalı Ghost Rider motosikleti ile hareket edip kaldırımdan aşağı indi.
Birinci viteste ani bir hızlanma ile ellerim depoyu tutamaz bir halde Hasan’ın belinden yapışmış ve kendimi motor üstünde tutmaya çalışırken o da ne? Adam ikinci vitese aldı ve gazı nasıl diplediyse artık motosiklet 170 km de iki kişiyle tek teker vaziyette hemen 250-300 metre ileride kırmızı yanan lambalara bir roket hızında varıverdi ve ani bir frenlemeyle durdu. Bu arada bu dediğim maalesef şehir içi trafiğinde oluyor. Herkesten Hasan adına özür diliyorum. Bağırmalarım, feryadım, yalvarmalarım sonuç vermedi. Adama “iki ay sonra baba olacağım” dedim, duymadı bile vicdansız. Bastıkça, bastı… Bastıkça bastı… Neyse o basadursun ben de size bu ani ivmelenme ve ani frenin insanın metabolizmanıza olan etkisinden biraz bahsedeyim:
Ani hızlanma: Tüm organlarınızın k.çınızdan çıkma isteği içinde izdiham yaratarak arka kapıya hücum etmesi…
Ani frenleme: “Beyler bu kapı kilitli, ön kapıyı deneyelim” deyip hurraaa ağzınızdaki çıkışa yönelmeleri…
Sonunda sanayiye vardık. Diyeceksiniz ki sanayi de nereden çıktı? Heyecandan söylemeyi unutmuşum. Kulüp üyesi arkadaşlarımızdan Rot Balansçı Ali ÖCAY’ın dükkanına gittik. Hasan en son dükkanın önündeki caddede arkasında ben varken 60-70 metre boyunca drift yaptı.Bir sağaaaa, bir solaaaaa…. Ben bir yandan ağlıyorum anacığım bir yandan, duyuramadık Hasan’a… Kendime gelmem epey bir zamanımı aldı. Kulüp binasına dönüşümüz tüm ısrarlarına rağmen onun arkasında olmadı. Bana gel sen sür dediyse de onu da kabul etmedim. Sanki motor sürecek hal mi bıraktı vicdansız? Neyse kulübe Ali Öcay’ın müşterilerinden birinin arabası ile döndüm. Ben döndüğümde bizimkiler de Fatih’in motorunu tamirden almış ve hazırlanmışlardı. Nereye mi? Turgutlu’ya… Soma Motosiklet Kulübü’nün Turgutlu’daki sıkı üyelerinden sevgili Mustafa Aydın bizi ağırlamak istemiş. Sağolsun… Biz de üç motosiklet Soma’dan kalkıp Turgutlu’ya gittik. Giderken ben ve Fatih, Ersin başkanın Honda Dylan ına yetişecez diye fotoğraf falan çekemedik maalesef… Akşamki ziyafete Turgutlu motorcularından Serhat Öztürk ve Balıkesir motosikletçilerinden İlhan Dede de katıldı.
İlhan Dede ye dikkat! Çünkü bu adamın tam dört adet Honda Dylan’ı var. Türkiye’yi baştan sona karış karış dört beş defa turlamış. Motosikletle gitmediği görmediği bir yer yok. Gezmek onun için tam anlamıyla bir ibadet. Bu da zaten kendi ifadesi… Adamın gezi programına bir-iki motor dayanmadığı için dört adet satın almış. Birinden inip diğerine biniyor.
Ve gezimizin ikinci günü de yukarıdaki son foto ile bitiyor. O masa başındaki muhabbet uzadı uzamasına ama Fatih ile ben yatıp uyumayı ve ertesi günkü tempoya kendimizi hazırlamayı daha uygun bulduk.
DEVAMI GELECEK…
Süper gezi, süper fotolar, samimi güzel anlatım.. Paylaşımınız için teşekkürler, tekerinize daş değmeye!
Fatih bayağı acıkmış gözüküyor, sesi çıkmıyor diye aç mı bıraktınız çocuğu!
evet baya acıkmıştım hiç birşey görmüyordu gözüm sadece etlerdeydiBIYIKLI adlı üyeden alıntı
Süper gezi, süper fotolar, samimi güzel anlatım.. Paylaşımınız için teşekkürler, tekerinize daş değmeye!
Fatih bayağı acıkmış gözüküyor, sesi çıkmıyor diye aç mı bıraktınız çocuğu!
bu arada allah kimseye kaza bela vermesin tekeriniz düz bassın her daim hakan hocamada teşekkürler ayrıca devamınıda bekliyoruz
fatih kardeş cok cok gecmiş olsun . kazadan ucuz atlatmıssın rabbim daha büyügünü göstermesin inş. güzel bi gezinti yaşamıssınız . mütiş bişi :Devet baya acıkmıştım hiç birşey görmüyordu gözüm sadece etlerdeydi
bu arada allah kimseye kaza bela vermesin tekeriniz düz bassın her daim hakan hocamada teşekkürler ayrıca devamınıda bekliyoruz
nese ya oda iyidir tekrar geçmiş olsun.dewamı gelmicekmi gezinin wala hayran kaldm ya ?evet somada yaptırdık hemen kazadan bir gün sonra ama orjinal şekliyle değil tabi ybrnin yuvarlak farlı modeli yaptık hayırlısı
3.GÜN:
Geceyi iyi bir uyku çekerek geçirmişim. Uyandığımda Fatih’in sesi dışarıdan geliyordu. Aslına bakarsanız benim dışımda herkes uyanmış. Uyku konusunda milleti hep arkadan takip ederim . İlk fotoğraf akşam mangal yaptığımız yer.
Fatih motosikletinin benzin göstergesinin doğru çalışmadığını fark etmiş ve ben uyanmadan onu tamire girişmiş.
Bu arada hemen söyleyeyim. Akşama kadar Turgutlu’da vakit geçirip Mustafa Aydın kardeşimizin mesaisinin bitmesini bekleyeceğiz. Kendisi kamyon garajında nakliye komisyoncusu olarak çalışıyor. Akşam onun dükkanını kapattıktan sonra hep beraber Manisa’ya gidip Renault servisinde çalışan Serhat Öztürk kardeşimizi de yanımıza alıp Kırkağaç ilçesine geçeceğiz. Bu akşam bütün kulüp üyelerinin katıldığı bir mangal partisi var ona katılacağız. Manisalılar mangalı seviyor. Ortaya çıkan sonuç bu…
Ersin başkan acele etmesi için Fatih’e artistik yaparken objektiflere yakalanıyor… Artistik diyorum çünkü bir gözü devamlı fotoğrafçıda… “Yakaladın mı ifadeyi ?” der gibi bakıyor
Fatih öyle kaptırmış ki duymuyor bile…
Aslında yaptığı bu artistiğin sebebi henüz çorbasını içmemiş olması. Ha bir de dün gelirken su dolu bir çukurdan Fatih’in hızla geçerek çukurdaki çamurlu suyla başkana boy abdesti aldırması.
Sonra hazır bahar temizliğine başlamışken kazada toprağa bulanarak kum böcüsü haline gelmiş Fatihi’ i de temizleyelim istedik. İşte size kestirme bir yöntem.
Pakcanak oldu,
“Abi sene gurbban olim çorbame dokkınma, vollahi çohh açim” bakışı…
Neyse çorbalar içildi aklımız başımıza geldikten sonra Mustafa Aydın’ın ofisine gittik. Şu andan itibaren ikindiye kadar ofisteyiz.
Bu arada beklerken “Eyvah Eyvah 2” yi seyrettik. Böylece zaman su gibi akıp geçti.
İşimiz saat üç gibi bitti. Ofisi kapatıp tekrar Mustafa Aydın’ın oturduğu eve gittik. Mustafa motorunu alacak sonra doğru Manisa’ya Serhat’in yanına…
“Çek baba çek millet CBR 250 görsün”
Çok geçmeden Manisa’ya doğru yola çıkıldı. Mustafa Aydın Cbr’ı ile önde bizi zorlamadan Manisa’ya kadar götürdü sağ olsun.
Serhat kardeşimizin çalıştığı Renault servisine vardık. Bu servisin bünyesinde bir de Honda servisi var.
Ha bu arada aşağıdaki fotoda Fatih’in motosikletinin yeni halini görebilirsiniz.
Şimdi burada da biraz beklememiz lazım. Malum Serhat’ın mesaisi bitecek ki Kırkağaça’ a öyle gidelim. Allah’tan Renault servisinin iyi bir bekleme salonu var. Ersin başkan beni bilardoda düelloya davet etti. Lütfen tekniğe dikkat!!
Şimdi arkamdaki kişinin tekniğine dikkat!!!Sportmenlik adına esef verici…
Oyun boyunca ömrü hayatımda daha önce hiç görmediğim kuralları bana öğreten Ersin başkana teşekkürler… Meğer bu kurallar sadece Soma’nın Darkale Köyünde ve Moğolistan’da yaşayan birkaç kabilede uygulanıyormuş.
Neyse haber geliyor. Serhat kardeşimizin işi bitmek üzereymiş. Yavaş yavaş toparlanıyoruz. Motosikletlerin yanına iniyoruz. O arada Serhat de geliyor. Şöyle bir iş kıyafetiyle poz ver bakalım.
Serhat üstünü başını değiştirmeye gidiyor birazdan sıkı bir motorcu olarak dönecek. Bu arada biz de yola çıkma hazırlıklarını hızlandırıyoruz.
Ve karşınızda Serhat ÖZTÜRK…
Tekrardan yola düşüyoruz. Hedef Kırkağaç ilçesi çamlığı… Orada bizi baya bir kalabalığın beklediği söyleniliyor. Bakacağız artık… Gidince not vereceğim. Öğretmenim ya not vermek alışkanlığım olmuş.
Bir benzinlikte yakıt ikmali yapıyoruz.
Oraya vardığımızda Somalı gençler çoktan eğlenceye başlamışlardı. Çadırlar kurulmuş mangallar yakılmış, müzik son ses oynayıp duruyorlardı. Biz de onlara katıldık.
Ve eğlencenin dozu gitgide artıyor. Aşağıdaki fotoda, iki arkadaşın Rot balansçı Ali Öcay’ın üstünü başını parçalarken görmektesiniz.
Ben hafif çekinceli bir tonla:
-Arkadaşlar parçalamayın çocuğun üstünü başını… Yazık arkadaşa…
1.Genç:
-Alışıktır O !! (Ne demekse?
Ben:
-Ama hava soğuk üşütmesin sonra?
2.Genç:
-Seni parçalayalım, o zaman…
Hayırlı işler deyip geri vitese alıyorum.
Bu çocuklar arasındaki arkadaşlık ilişkisi gerçekten çok etkileyici… Şu aşağıdaki yardımlaşmaya bakın…
E millet devamlı oynayınca doymak da bilmiyor haliyle…
Saat epey bir geç oluyor. Bizim Fatih ile uyuyup yarınki dönüş yolculuğu için dinlenmemiz gerekiyor. Ama bir de görüyoruz ki uyku tulumu ve mat konusunda eksik var. Aslında eksiklik misafir olduğumuz için bizi etkilemezdi. Ama yine de kimseyi mağdur etmek istemedik. Ayrıca millet gürültü içinde eğlenirken biz de uykuya geçemeyecek ve dinlenemeyecektik. Fatih’e …
-Fatih bir delilik yapalım mı?
-Nasıl bir delilik?
-Hadi şimdi basıp Milas’a gidelim. Gece mece ama değişik olur, gidebilir miyiz sence?
-Fark etmez abi…
Gece ile gündüz arasındaki o bariz fark Fatih için fark etmese de (!) zaten ben böyle bir çılgınlığa asla kalkışmayacaktım. Yaş olarak Fatih’ten epey büyüğüm ve ne de olsa o bir yerde bana emanet… O halde en doğrusunu yapmalı… Hemen hazırlandık. Bütün Somalı arkadaşlara bize gösterdikleri sonsuz misafirperverlikten ötürü teşekkür ettik. Sarıldık, öpüştük … Hepsini Milas’ta görebilme temennisiyle motosikletlerimize bindik. Ve yakındaki Akhisar ilçesine gaz açtık. Akhisar’a varınca ilk işimiz bir otel bulup uyumak oldu. Saat 01.00 olmuştu. Yarın bizim için çok uzun bir gün olacak. Dönüş yolu bir hayli zorlu olacak. Dönüş yolumda geçmem gereken üç sıradağ silsilesi beni bekliyor: 1-Bozdağ 2-Aydın Dağları 3-Beşparmak Dağları… Asıl benim içi yolculuk şimdi başlıyor…
Devamı gelecek…
Şu an bu konu içerisinde 2 kullanıcı var. (0 üye ve 2 misafir)
