(A-RI-ZA-LI) Alacağım Olsun Ovit Geçidi... (26 Ocak 2003)

[endurocu]

Kendimi uzaklara atma telaşı içinde parçalı bulutlu bir Pazar sabahında alelacele kahvaltımı yaparak aşağıya motorumun yanına iniyorum.
Soğuk ve yükseklere çıkmayı planladığımdan içime alt ve üst yünlüleri giyiyorum.
Motorun başına geldiğimde hareketler hep rutin.Önce bagaja koyacağım malzemeleri yerleştiriyorum, fotoğraf makinesi ve üçayak.Sonra motoru 1.vitesten (motoru asla boşta bırakmam) boşa alıyorum.Far düğmesi açık kalmışsa onu kapatıp jigleyi açıyor ve marşa basıyorum.Hava ne kadar soğuk olursa olsun tek marşta çalışıyor.Elcik ısıtmasını çalıştırıyorum.Motor ısınıncaya kadar geçen süre zarfında ceketimin önünü sıkıca kapatıyor, kaskımı, gözlüğümü ve eldivenlerimi takıyorum.Siperlik camının arasında duran küçük havlu ile aynaları, gösterge panelini ve seleyi siliyorum.Bu geçen zaman içinde Transalp kalkış sıcaklığına ulaşıyor ve orta gazlar vererek, elli metre ilerideki anayola çıktığımda jikleyi de kapatıyorum.
Bu günkü rotam Rize-Erzurum karayolundaki Ovit dağı geçidi.
Aslında dün Trabzon Uzungöl' e gitmeye niyetleniyordum ama gece yatmadan önce fikir değiştirdim ve ertesi güne Ovit dağı için kendimi programladım.
Daha önce hiç geçmediğim Ovit dağı geçidi Rize-Erzurum karayolu üzerinde, Doğu Karadeniz Dağlarının üst noktalarında bir yerlerde.Hava ve yol durumlarında kışın genelde yoğun kar nedeni ile ulaşıma kapandığı sıkça anons edilen yer.
Amacım geçidin en üst noktası olan 2600 metreye kadar gidebilmek ama, çok da fazla umudum yok.Rize'den Trabzon istikametine doğru Derepazarı ve İyidere ilçelerini geçtikten sonra sola(güneye), Erzurum tabelasının gösterdiği yere doğru gaz açıyorum.Ellerim oldukça fazla ısındığından elcik ısıtma ayarını en ılık konuma alıyorum(icat eden nur içinde yatsın)
Daha önce Anzer yaylasına giderken aslında bu yolu kullanmıştım.İçerilere doğru eğim hep yukarıya ve virajlar artıyor.Sahilden yaklaşık 20 km. sonra çok güzel yol manzarası seyrederek yol alıyorum.Transalp in susturucusundaki deliği kapatmış olduğumdan gaz açtığımda; Karo ların asfalttaki uğultusu, gaz kestiğimde Transalp in kendine has orijinal tınısı geliyor kulaklarıma, tabii beş yılını dolduran Nolan N-70 kaskının sağından ve solundan içeriye giren rüzgar sesini de saymasak.
Eğim yükseldikçe İkizdere dere yatağındaki taşların da büyüklüğü artıyordu.2002 Temmuz'unda meydana gelen selde anlaşılan İkizdere de taşmış.Karadeniz de çok sık rastlanan bir manzara, virajdan çıkıyorsunuz bir bakıyorsunuz ki takip ettiğiniz şerit kaybolmuş.Virajlı vadilerde yol alırken çok dikkat etmek gerek bu durumlara.Temmuz'dan bu güne 6-7 ay geçmiş olmasına rağmen maalesef yolda en ufak tamir çalışması yok, yalnızca yolun yarısının olmadığını işaret eden bir sürü kırmızı-beyaz trafik işaretleri ile yetinilmiş.
Yol ilerledikçe bazen yola yukarıdan yuvarlanan taş parçalarına rastlıyorsunuz.Taşların arasından slalom yaparak geçmek zorunda kalabilirsiniz.
İkizdere ilçesine ulaşıyorum.
İkizdere 2450 nüfuslu küçük bir Karadeniz beldesi.Gün olur yolunuz bu tarafa düşerse ve buradan Erzurum'a doğru ilerliyorsanız İkizdere ilçesinde son benzin alacağınız yer bulunuyor.İspir ilçesi yakınlarına kadar yaklaşık 40 km. mesafede benzinlik bulunmuyor.
Dönüş için yeterli benzinim olduğumdan ilçede hiç durmadan yoluma devam ediyorum.İkizdere ilçesinden sonra virajın ve eğimin hiddeti artıyor.Motor daha fazla güç sarf ederken ben de keskin virajlarda daha fazla yatmak durumunda kalıyorum.Yolun bazı kesimlerinde birden stabilize bölüme giriyorum.Altta arazi lastiklerinin vermiş olduğu güvenle hiç gaz kesmeden yalnızca ayağa kalkarak bu bölümleri zevkle geçiyorum.
Tenha ve bol manzaralı yollarda aklıma hep çok güzel şeyler gelir.Şiirler yazdığım bile oluyor ama yolculuk sonunda motordan indiğimde bir çoğu hatırıma gelmiyor nedense.
Bu defa da yine öyle bir şey oldu kendimi pc de motosiklet kullanırmış gibi hissettim.Virajlar, yol çizgileri ve karşımda yüksek çözünürlüklü 21" monitör ve masaüstünde tepesi karlı dağlar, yayla evleri.....
Sağa doğru Anzer yaylasını gösteren tabelayı da geçtim.Yolun buraya kadar olanı bölümünü Anzer'den, Uzungöl'e giderken 2002 Ekim' de kat etmiştim.Aslında o zaman bu bölüm kafama takılmıştı.Gitmediğim yerler kafamda her zaman yer eder.Yol üzerinde Çamlık denilen mevkide çok güzel bir motel var.Yine aynı mevkide hoş bir piknik alanı.
Yolun haricindeki yerler artık bembeyaz.Yükseldikçe kar kalınlığı artıyor, hava hafif sislenmeye yüz tutmuş bir hal alıyor ve yolda yer yer buz kütlelerine rastlanıyor.
Kar taneleri de atıştırmaya başlamıştı.
Sivrikaya köyünü de köylülerin şaşkın bakışları arasında geçtikten sonra yolu iyice kar ve buz tabakası kapladı.




Artık ikinci viteste çok sakin gaz açarak devam ediyorum.İki virajı da döndükten sonra sağda ve solda motor boyunda kar yığınları yükseliyordu.Pür dikkat yolu okumaya çalışıyor kaygan olduğuna emin olduğum buzlu kesimlerde yolun kenarındaki kar birikintilerinden gitmeye gayret ediyordum.Karoo lar bile buzda hiçbir şey yapamazken, karda çamurda gidercesine yol alıyordu.



Önümde dik rampa ve rampanın sonunda duran bir kamyonet gözüme takılıyor ama dikkatimi yola vermem lazım, bir süre daha ilerledim, duran kamyonete 30-40 mt. kalmıştı ki motorun arkası bir sağa bir sola kaymaya başladığında her iki ayağımı da yere uzattım.Üç beş metre daha gittikten sonra maalesef arka lastik "tutunacak yerim kalmadı, benden bu kadar diyerek" motor olduğu yerde saymaya başladı.




Önce debriyaja hemen arkasından ön frene bastım.O da ne, motor geri geri kaymaya başladı sol ayağım yerde, sağ ayağımla arka frende, sol elim debriyajda, sağ elim ön frende ve beynim de stres içinde.Çok çaresiz kalmıştım.İki teker ve sol ayağım buzda kayarak geri geri iniyorduk.



O esnada çalışan motoru susturup debriyajı bıraktım.Motor biraz irkildi ve bir sure sonra kayma durdu.Bir-iki metre daha kaysa dengem kalmadığından motorla birlikte sol tarafa yığılıp kalacaktım.Az kaldı Ovit dağına secde edecektik .Yan ayağı açtım, motoru sola doğru bıraktım biraz daha kaydı ve durdu.Bu defa da sol ayağım kayıyor ve motordan inemiyordum.Sol ayağıma yükleniyorum kayıyordu.Sol ayaklığa basarak yavaşça indim ayaklarımı yere bastığımda kendimi hiç de güvende hissetmedim.



Ayağımda dişli trekking ayakkabıları olduğu halde daha fazla kayıyordum.Karoo lar çok haklıymış.Yapabileceğini fazlası ile yapmışlar.Motora tutunarak debriyajına bastım ve sol ayağı üzerinde kaydırarak yolun sağına çektim.Burası yolun sonu ve fotoğraf çekme zamanı idi.
Altimetre 2200 mt yi gösteriyordu, geçidin en üst noktasına henüz 440 mt yükseklik farkı kalmıştı.
Bana yüzünü göstermedi Ovit geçidi ama, baharda intikam almaya geleceğim......

[ilnapoli]

hiç alışık olduğumuz gezilerden değil, açıkçası daha çok fotoğraf bekliyordum. ama yine de çok güzel bir gezi olmuş bileğinize sağlık

[endurocu]

daha cok fotograf olmasını ben de isterdim :-(

[ilnapoli]

hep KTM'inizle yaptığınız gezilere alışıktık. bu tip arazi şartlarında transalp zor olmuyor mu? yetenekleri bu zor şartları kaldırabiliyor mu yani?

[e_erdun]

eline sağlık kardeşim
kar kış vız gelir değilmi
enduroculara
motoruna ve sana sağlık
tebrikler

[endurocu]

hep KTM'inizle yaptığınız gezilere alışıktık. bu tip arazi şartlarında transalp zor olmuyor mu? yetenekleri bu zor şartları kaldırabiliyor mu yani?

KTM den onceki makinem Transalp idi,
asfalt endurosu olduguna bakmayin, boyundan buyuk isleirn ustesinden gelmistir o hep, gayet saglam bir makinedir,
elinden geldigince benle daglarda gezdi iste :-)
"at sahibine göre kişner" miş...

[ilnapoli]

peki hocam (hocam diyorum, saygımdan) bende bir cbr 125 almak istiyorum başlangıç için.. sizin kadar olmasa da hafif çakıllı, mıcırlı, sulu, çamurlu toprak yollarda kullanabilir miyim bu motoru içimde nasıl bir motorcu yatıyor onu merak ediyorum da.. ama motor hızlı olsun falan da istiyorum.. karmaşık duygular içerisindeyim anlayacağınız.

[ilnapoli]

ya da taksak bi karoo lastik her yola gelir mi

[endurocu]

hocam neden cbr-125 yerine xlr-125 veya xl-200 almiyorsun, Karoo takmayı aklından geciiryorsan ve bu geiz yazıısnı zevkle okuyorsan icinde bir enduro ruhu saklı bence :-)

[ilnapoli]

evet aslında endurocu ruhum bir yerlerde gizli gibi açığa çıkarsa yanarım ama zaten motosikletle tanışmam da orta okul yıllarında dayımın XT600'üne binmemle başlamıştı, üstünde fotoğrafım bile var.. at gibi alet atalardan geçen bir hissiyat herhalde

[Arvasi3]

endurocu, hocam aslında herkeste endurocu ruhu var ama çevreden etkilenerek bu duygular bastırılmaya çalışılıyor.yani bir tür özenç çevreye özenç.Halbuki enduro özgürlük demek.ruhun bedenden ayrılıp özbenliğine kavuşması demek.bence bir ölçüde insanın tanrı katında bir yerlere gidip gelmesi demek.yoksa tanrı bu dağları niçin yarattı düşünebilmeliyiz.bizim için gidip gezip görüp o yücelik karşiısında eğilmemiz ve ibret almamız için.selamlar sevgiler.hocam bohçadan bakalım daha neler çıkacak

[endurocu]

eywallah hocam,
benim de amacım bira zolsun insnaların icindeki bu endurocu, bu mücadele ruhunu ortaya cıkarabilmek