Ellerine sağlık.
Bursa-İstanbul ya da İzmit yaptığımda içinden geçtiğimiz ve durup köfte yediğimiz bir şehir olmasına rağmen ben de buruk fakat unutamayacağım bir anısı da vardır.
Yıllar önce Bursa'dan İzmit'e giderken şu önünde deve maketimi vardı neydi? bir dinlenme tesisinde çay içmek için durmuştum.
otomobilde o zamanlar henüz 3-4 yaşlarında olan yeğenim de vardı.
Babasını daha bir kaç hafta önce şehit vermiştik.
Birden içi üniformalı subaylarla dolu bir otobüs tesise yanaştı.
İçlerinde babasının bir kaç arkadaşı da vardı.
Ne olduysa o zaman oldu.
Yeğenim birden fenalaştı.
Apar topar yola çıktım.
Kaçla gittiğimi ve panikten nereye gittiğimi bilemeyecek bir durumdaydım.
O sırada bir ekip arabası önümü kesti.
Durumu anladıklarında Orhangazi hastanesine devam etmemi söylediler.
Orhangazi'yi biliyordum da hastane neredeydi?
Ben bu endişelerle hastaneye yetişmeye çalışırken Orhangazi'ye girdik.
Allah o karşılaştığımız polislerden bin kere razı olsun.
Benim şehri tanımayacağımı tahmin ettiklerinden beni hastaneye yönlendirebilmek için anons geçip her köşeye bir polis dikmişler.
Bir ara sokağa giriyorum bir sürü yol var.
Hop karşıma bir polis fırlayıp bana doğru yolu işaret ediyor.
Neyse hastaneye yetiştik.
Yeğenim bu gün koç gibi Maşallah.
Hala aynı yerde mi bilmem ama Orhangazi Hastanesi'ni eğer o polisler olmasaydı kolay kolay bulamazdım.
dediğim gibi işte.
Böyle bir anısı kalmış bende.
Artık izinden izine içinden geçiyoruz.
Ulem konuya nerden girdik, nerden çıktık.
Ellerine sağlık tekrar...