Adam birinci olmuş.Bize kutlamak düşer.Ayrıca Devrim arabaları yapıldı yapılalı 1 arpa boyu yol gidememiş miyiz hocam?Adamın babası zengin mi?Zengin...Para var mı var...Ama bu yeteneği 2. plana atmaz.Adam zengin diye bu şekilde karalama yapılmaz.Dünyada bir sürü zengin adam var.Ülkemizde de var...Hangisi motosiklet yarışlarında 1...Hem de üst üste 3 kez.Tebrikler ve başarılarının devamını diliyorum...Bu da bonus...
http://www.youtube.com/watch?v=TWPigjggZ3U
abi kim ne derse desin hersey paraya bakar gerisi fasa fiso. size kendimden bir ornek vereyim.
simdi dort acin acin gozlerinizi
subat ayinin 27 sinde hayatimda ilk defa yarismak icin piste ciktim (daha once ufak tefek antrenmanlar yapmistik grup halinde. )yarislar uc gun surecekti ilk iki gun antenman son gun siralama turlari ve yaris. biz saniyorduk ki katildigimiz organizasyon mahalli bir organizasyon havasinda gecer .
ilk gun sabah arkadasim ve ben atladik motorlara vardik piste.ikimizdede kawasaki ninja 250 var.daha pit alanina girer girmez gozlerimiz faltasi gibi acildi piste bizden once gelen adamlar kurmuslar tezgahlarini lastik isitmalar mi dersin mekanikerler mi dersin adamlarin elinde yok yok.adamlar 2500 km oteden karavanla gelmisler her motorun basinda 2 yada 3 kisi yarisacak adamlar sigara iciyor geyik muhabbeti yapiyor motorun yanina bile yanasmiyorlar cunki gereken yapiliyor.
biz kaldik sap gibi meydanda iki motor. civata sikmaya tornavidamiz bile yok sirt cantasinda ogle yemegimiz o kadar.heriflerin motoru hususi yaris moduna gecmis cogunun plakasi bile yok cunki adam sadece pistte gazliyor caddeye cikarmiyor motoru.caddeye cikaranlar bile grenajlari sokmus yerine ya cinden alinmis yada cam elyafindan yapilmis grenaj takmislar lastikler yaris lastigi yaris tulumu kaliteli bot kask eldiven hersey tam.
bizim motorlar fabrika cikisi standart lastikler IRC grenajlar orijinal motosiklet pantolonu deri ceket dandik kask ve eldiven .simdi biz bu adamlarla yarisirken neler hissettik gelelim su meseleye..
ya dusersem ya grenaji kirarsam ya bana birsey olursa hep bu korkuyla gittik .obur arkadaslarimizda bastilar gaza yutturdular tozu adamlarin dusme kaygisi yok .korumam var diyor koruma is gormese hastaneye odeyecek parasi var saglik kaygisi yok.bosver grenajlar cin mali diyor 500 dolara yenisini alirim diyor cunki parasi var 250 dolara fiber yaptirirrim yine diyor cunki parasi var.
simdi bu adam gaza basmaya odaklanmis onu gerceklestiriyor ben ve arkadasimda dusmemeye odaklandik ben dusmedim ama arkadasim high side kapildi dustu. dustu kara kara dusunuyor nasil halledecez diye bende dedim takma kafani buluruz bir care simdi getirdi malzemeleri ve kirik grenajlari tamir ettim boyuyacaz hafta ici .bu tur kaygilarla yarisa giden adamdan derece beklenmez sileceksin kafadan butun soru isaretlerini ama herkesin o silgiyi alacak parasi yok olay bu bosverin azim tutku falan hikaye paradan haber verin siz gerisi kolay ..hadi kolay gelsin parasi olan zenginlere.parasi olmayip ta azimli arkadaslarda devam etsin toz yutmaya hayal kurmaya..
Ayranın yoksa içmeye, ne diye gidersin pistte gazlamaya diyorum. Çok yetenekli olsaydın da düşmeden yarışı sen kazansaydın. Dediklerinde haklısın, kafanın rahat olması ve maddi kaygılarının olmaması gerek, evet. Ama şöyle bir bakıyorum da, işiniz gücünüz bahane üretmek...sapo adlı üyeden alıntı
Arkadaş türk filmi gibi oldu bura.Babasının parası varsa yada adamın durumu iyiyse kötü,kaka yaramaz.
Ama maddi sıkıntısı var ise o süper bir adam.Yahu sıktı bu bakış açısı artık.İnsan karakteri ve davranışları ile yargılanır bu öğrensin artık bazı kişiler
Anıl Tetik 19 yaşında motosikletle tanışıp, 6 ay sonra Türkiye Şampiyonu olmuş bir genç…
Bu lafın üstüne laf söyleyen önce kendine baksın. Para,imkan vs vs ne derseniz deyin yetenek,arzu,istek,inanç olmadıktan sonra hiç bir şey olmaz. İnşallah ülkemizin adını daha büyük organizasyonları kazanarak duyururda bizde daha çok gururlanırız. Helal olsun çocuğa.
bir onceki yorumumdada soyledigim gibi .ust tarafta koyu renk ve buyuk yazi ile yazilmis bolum herseyi acikliyor ..yani kisacasi syanur arkadasimin su sozlerine katiliyorum kafanın rahat olması ve maddi kaygılarının olmaması gerek ve diger soylediklerine de fasa fiso diyorum saygilarimla.
---------- Post added at 17:21 ---------- Previous post was at 17:14 ----------
soylediklerinde cok haklisin chemical arkadasim yalniz tek bir eksiklik var musadenle bir duzeltme yapmak istiyorum arzu istek inanc + PARA
Şili de belki bu işler PARA demek olabilir...
Burası TÜRKİYE...
Orta halli bir ailenin çocuğu olup ta kısıtlı imkanlarla bu işe kalkışan çok yakından tanıdığım arkadaşlar var....
Belki daha derece alamıyorlar ama yakında podyumlarda göreceksin.....
Zaten bu işler Türkiye de yeni yeni kimlik kazanıyor....
Çok sabırsızsın.....
Az bekle hele....
Bu işlerle bu derece uğraşmak için büyük maddi güç gerekli tabi. Belki bu forumda bu imkanlara sahip olsa ondan daha iyi olabilecek arkadaşlarımız da vardır ama bu arkadaşa o imkanlar verildi o da olabilecek en büyük başarılardan birini aldı. Ben şahsen kıskandım. Keşke benim de imkanlarım bu kadar iyi olsaydı belki ben de bir şeyler yapardım. Ama yok. Şuan baltalamak yerine paşa paşa gurur duyuyorum bu arkadaşla.
Survior Anıl bir yarışmacının gelmesi üzrine ünlülerle yarışmaya başladı ve ilgi odağı oldu...
Survivor Anıl Kimdir? Survivor Anıl Tetik Motosiklet uğruna 4 ayda 23 kilo verdi!
Anıl Tetik 19 yaşında motosikletle tanışıp, 6 ay sonra Türkiye Şampiyonu olmuş bir genç… Film senaryolarını aratmayan bir öyküye sahip Küçükçekmeceli genç sporcu, yarışabilmek için 4 ayda tam 23 kilo verdi.
Amerikalı hocalardan aldığı 1 aylık eğitimle pist yarışlarına katılan Anıl Tetik, ailesinin karşı çıkmasına rağmen tutku ve azmini yitirmeden çalışarak şampiyonluk ipini göğüsledi.
Son olarak katıldığı Doğu Avrupa Pist Şampiyonası’nda da üçte üç yapan başarılı sporcu, kısa sürede dikkatleri üzerine çekti. Daha bir yıl önce bir motosikleti bile olmayan bu gencin şimdiden üç şampiyonada birden elde ettiği başarı öyküsü sizlerle…
Öncelikle henüz seni tanımayanlar için kendini biraz tanıtır mısın? Bu spora ilgin nasıl başladı?
20 yaşındayım. İstanbul’da doğdum. Kadir Has Üniversitesi Amerikan Dili ve Edebiyatı öğrencisiyim. Şu anda üçüncü sınıftayım ve okulumun bitmesini bekliyorum. Hız tutkusu ben de küçüklüğümden beri vardı.
Küçükken televizyondan hep Formula 1 ve ralli yarışlarını takip ederdim. İçimde hep bununla ilgili bir istek vardı. Önce scooter motor kullandım. Sonra yaşım ilerleyince ailemden bana yarış motoru almalarını istedim.
Tabi ailem tehlikeli bir şey olduğu için öncelikle istemedi. Ben uzun süre ısrar ettim bu konuda. Çünkü caddede motor kullanmamı istemiyorlardı. O sıralarda pist şampiyonlarında yarışan arkadaşım Ercüment Ali Gülkaya’yı takip ediyordum. Bu dönemde içimdeki yarışma isteği iyice artmıştı. Bir gün babama pistlerde yarışmak istediğimi söyledim. Caddeye çıkmayacağım konusunda ikna olunca bana şartlarını sundu. Benim önce kilo vermemi istiyordu. Çünkü yüz kiloydum. Ardından eğitim almam gerektiğini söyledi.
Serüven böylelikle başladı…
Evet. Çok istekliydim. Babam kilo verebileceğimi düşünmüyordu. Dört ayda diyet ve spor yaparak tam 23 kilo verdim. Sonunda babam bana istediğim motoru aldı. O sıralar motosiklet dergilerinden gündemi takip ediyordum. Amerika California Superbike School’dan özel hocalar geliyordu. Bunlar dünyada motor sporlarının önde gelen eğitmenleri. Ben de bu fırsatı kaçırmak istemedim ve babamın da onayıyla eğitimlere katıldım. Yaklaşık bir ay bu eğitimini aldım ve pratiğini yaptım. Sıkı bir antrenman programıyla yarışlara girdim.
Bir aylık eğitimin ardından ilk olarak Türkiye Şampiyonası 600cc C grubunda yarıştın ve şampiyon oldun. Bu gerçekten müthiş bir başarı. Nasıl hazırlandın, neden 600cc motor seçtin? Bu süreci bize anlatır mısın?
Açıkçası her gün antrenman yaptım. California Superbike School’da öğrendiklerimi iyi kullandığımı düşünüyorum. Ama her şeyden önce bendeki azim bu başarıyı elde etmeme sebep oldu diyebilirim. Hala haftanın yedi günü kondisyonumu artırmak için fitness çalışmaları gerçekleştiriyorum. Pistte ise haftada dört gün çalışıyorum. Pistteki antrenmanım gün boyu sürüyor. Teknik eksiklerimi orada kapatıyorum. Motor seçimime gelince 600cc’nin benim boyuma ve kiloma daha uygun olduğunu düşünüyorum. 600cc kendimi daha çok geliştirebileceğim daha kıvrak bir motor. Henüz 1000cc motorlar için yeterli tecrübeye sahip olduğumu düşünmüyorum.
Performansınla bu yıl Türkiye Şampiyonası’nda B grubuna yükseldin. Ayrıca Doğu Avrupa Pist Şampiyonası 600cc yarışında da birincilik kupasını kaldırdın. Başarı basamaklarını oldukça hızlı bir şekilde çıkıyorsun. Erken gelen bu şampiyonluk ve kupalar sana neler hissettiriyor?
Bunlar kariyerim için erken atılmış önemli adımlar. Bu seneki Türkiye Şampiyonası’nda iddiamı devam ettiriyorum. Bu yıl Doğu Avrupa Pist Şampiyonası’nda üç yarış yapıldı. Bulgaristan, Yunanistan ve Türkiye’de yapılan bu üç yarışta birinci oldum. Sezonu şampiyon olarak bitirme şansım var. İstanbul Park’ta yapılan yarışta Türk bayrağını dalgalandıran ve İstiklal Marşı’nı okutan tek sporcu benim. Dolayısıyla bunun mutluluğu ve gururu bambaşka bir duygu. Bu gururu ailemle, arkadaşlarımla ve menajerim Tunç Metin İmrak ile yaşadım. Bu başarıların benim için önemi büyük. Umarım ileride her şey daha iyi olur.
Ailenin yanında sana bu başarıları elde etmende yardımcı olan bir ekip var. Bize ekibinden de biraz bahseder misin?
Koçlarım Tunç Metin İmrak ve Deniz Polat bana çok yardımcı oluyorlar. Bunun yanında motor sporlarında mekaniker de çok önemlidir. Bu noktada Yasin Ege’nin çok yardımları dokundu. Motorun her şeyiyle o ilgilendi. Bu bir takım çalışmasıydı. Hepsine çok teşekkür ediyorum.
Sezon devam ediyor ve Almanya’da yapılan Yamaha R6 Dunlop Cup’ta da boy göstermeye başladın. İlerleyen yarışlarda şansını nasıl görüyorsun?
Çevremdeki insanlar benden çok şey bekliyor. Ben de aynı beklenti içerisindeyim. Bunun için çok çabalıyorum. Motor sporları zorlu, adrenalin dolu ve bir o kadar da tehlikeli bir dal. Aynı zamanda dikkatli de olmam gerekiyor. Şu anda Türkiye, Doğu Avrupa, Almanya arasında çemberinde mücadele veriyorum. Şimdilik Doğu Avrupa ve Türkiye yarışları oldukça iyi gidiyor. Fakat Almanya biraz zorlu. Almanya’daki sporcuları hızlı ve tecrübeli. Ben 19 yaşında bir aylık bir eğitimle yarışmalara başladım. Onlar 10 yaşında başlıyorlar bu işe. Bu benim için önemli bir dezavantaj. Bu yüzden sıkça antrenman yapmak gerek. Piste ne kadar çok çıkarsanız o kadar çok tecrübeniz ve avantajınız olur.
Bu sporu profesyonel olarak yapmanın belli zorlukları ve maddi külfeti var. Sen aile şirketiniz olan Tetik Tur’un sponsorluğu sayesinde yarışlara katılabiliyorsun. Bu açıdan bu sporun Türkiye’deki durumunu nasıl değerlendiriyorsun?
Ne yazık ki bu spor sponsor olmadan yapılamıyor. Motor ekipmanları, pist kiraları, yakıt vs. gibi pek çok gider var. Ben bu konuda şanslıyım. Çünkü ailem ve Tetik tur bana bu konuda destek oldu. Onların yardımlarıyla buraya kadar geldim. Aslında Türkiye’de birçok yetenekli sporcu mevcut. 15-20 sene bu işe gönül vermiş yarışçılar da var. Fakat sponsor bulamadıkları için yarışamıyorlar. Bu da ülke olarak bu sporda puan kaybetmemize neden oluyor. Bana şu anda sponsor olmak isteyen başka şirketler de var. Onlarla görüşme içindeyiz. Birlikte daha büyük başarıları hedefliyoruz.
Motosiklet denince Türkiye’de akla gelen ilk isim Kenan Sofuoğlu. Kariyerinde birçok başarılar mevcut ve şu anda da Moto2’de yarışarak ay yıldızlı bayrağımızı yurtdışında gururla dalgalandırıyor. Kenan Sofuoğlu ve kendi hedeflerinle ilgili neler söylemek istersin?
Kenan Sofuoğlu bu noktaya zor koşullarda geldi. O da benim şu anda yarıştığım Almanya R6 Cup’ta şampiyon olarak çıkış yakaladı. Sonrasında ardı ardına başarılar elde etti. Şimdi Moto2’de bizi gururlandırıyor. O Türkiye’nin gururu. Her sporcunun bir idolü vardır. Benim idolüm de Kenan Sofuoğlu’dur. Onun gibi Türk bayrağını dünyada dalgalandırmak için elimden geleni her şeyi yapacağım.
Yurtdışında da örnek aldığın sporcular var mı?
Benim örnek aldığım sporcular hep hız ve motor sporlarıyla ilgili. Örneğin MotoGP’de Ben Spies ve Casey Stoner’ı örnek alıyorum. Bunlar disiplinli, tecrübeli ve gerçekten iyi sporcular. İnşallah ben de onlar gibi olurum.
Peki, Türkiye’de motor sporlarının geleceği hakkında neler düşünüyorsun?
Ben yurtdışında bu işin nasıl yapıldığını gördüğüm için Türkiye’nin biraz daha geride kaldığını düşünüyorum. Eskiden kalma bazı yanlışlar var. Bunlar yavaş yavaş düzeliyor. Bekir Yunus Uçar başkanlığında yeni federasyon oldukça profesyonel çalışıyor. Örneğin İstanbul Park gibi bir pisti biz kullanamıyorduk. Artık bir yıldır bu pisti değerlendirmeye başladık. Yeni federasyon takım çalışması yapıyor. Sporcuların Avrupa’daki gibi önünü açabilmek için hiçbir masraftan kaçınmıyorlar.
Gerçekten filmlere senaryo olacak bir hikayen var. Şu ana kadar yaptıkların ve ileride yapacaklarınla motor sporlarına ilgi duyan birçok gence örnek olabilirsin. Motosiklete ve bu spora ilgi duyanlara ne gibi tavsiyelerde bulunursun?
İlk önce, her şeyden önce gönül vermek, yaptığın işi sevmek, yaptığın işe aşık olmak en önemlisidir. Ben bu sporu yapabileceğime inandım. Azmettim ve başardım. Kısa sürede kilo verdim. Kendimi aileme kabul ettirdim ve onların desteğiyle başladım. Ben uyumak için yattığımda bile kafamda yarışta şunu daha iyi yapabilirdim diye düşünüyorum. Hala internetten videolar izleyip kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Bir şeye gönül verirseniz istediğiniz başarı mutlaka gelir. Bu sporu yapmak isteyenler öncelikle sportif olmalılar. Eğer yarışmak istiyorlarsa önce gidip eğitim almalılar. Bu çok önemli. Çünkü çoğu insan yarışlara eğitimsiz katılıyor. Caddede beş yıl motor sürenler kendini yarışçı olarak görüyor. Ben caddede scooter bile kullanmıyorum. Gerçekten çok tehlikeli. Bu şekilde caddede gördüğüm insanları uyarıyorum, piste davet ediyorum.
Küçükçekmece’nin köklü şirketlerinden Tetik Tur’un sahibi Tuncay Tetik ise oğlu Anıl Tetik’i yakından takip ediyor. Hikayenin diğer kahramanlarından biri olan gururlu baba, serüvenin başlangıç şöyle anlatıyor:Anıl bizden hep ona motosiklet almamızı istedi. Ancak ailesi olarak başına bir şey gelebilir düşüncesiyle onu oyalıyorduk. Geçen sürede Anıl oldukça kararlı olmuş. Bir gece eve geldiğimde onu beni beklerken gördüm.
Benimle konuşmak istiyordu. 20 yaşında bir gencin gecenin bir saatine kadar beni beklediğini görünce aklım başıma geldi. Yorgun olmama rağmen ertesi güne bırakmadım ve bir buçuk saat sohbet ettik. Bana bu işte kararlı olduğunu, kendine çok inandığını ve benden ona destek olmamı istedi.
Ertesi gün gittik istediği motoru aldık. Ama bir şartım vardı. Onun caddede motor kullanmasını istemiyordum. Bu konuda bana söz verdi. Sonrasında yarışlara katılınca daha ilk turda eşimle göz göze geldik. Çünkü daha toydu. Daha tecrübeli arkadaşları vardı yarışta. Sonra bir baktık derece elde etti, kupa aldı. Önce şanstır dedik. Ama birkaç yarış sonra hevesini alır motoru satarız diye düşünüyordum. Fakat altıda altı yapınca eşimle birlikte desteklemeye başladık.
Şirket ortağımla birlikte Anıl’a sponsor olduk. Ona verdiğimiz maddi ve manevi emeklerin karşılığını gördüğüm için oğlumla gurur duyuyorum. İlk kupasını kazandığında inanamıştım. Doğu Avrupa Pist Şampiyonası’nda aldığı kupa sonrası Türk Bayrağını dalgalandırdı, İstiklal Marşımızı çalındı. Bir baba olarak bana verebileceği en büyük hediye oydu.
Dünyada bazı sporcuların babalarıyla profesyonel anlamda birlikte çalıştığını görüyoruz. Sizin de oğlunuzla birlikte böyle bir yürüyüşünüz olacak mı yoksa sadece destekçisi olarak mı kalacaksınız?
Ben sadece destekçisi kalabilirim. Çünkü bu sporu bilmiyorum. Ancak ben onun başarılarını gördükçe bu işi yapabileceğine inanıyorum. Ben bir baba olarak her zaman onu destekleyeceğim. Önümde imkanlar varsa onları kullanacağım. Bu spora olan destek arttıkça inanıyorum ki ülkemiz Kenan Sofuoğlu gibi nice sporcular yetiştirecektir.
"yürü ya kulum" demişse yaradan olay bitmiştir!genç yaşta ve yetenekli ise üstüne varlıklı bir ailesi var ise birde acun abisi tvye çıkarmışsa bu çocuk bu hayatta daha ne istesinbende diyordum gözüm bir yerden ısırıyor
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
