yorumsuz kanka
nasıl istiyorsan öyle algıla
hoşgeldin bu arada manisaya anneciğinin yemeklerinden huzurundan sonra zor gelmiştir gelmek ya neysee
telefon denen bi alet war meciiiiitttt...al aplamın gönlünü hadeee
iski online görüyorum seni kardeşim
gitar(ali) bu gün bir süreliğine beraberdik iskender ile hatta bu havada(bu gizli bilgidir)zeytinliova'ya iki aile öğleden sonra pikniğe geldiler...maalesef ben ise akhisar'da şehir merkezinde idim.
işlerimden dolayı yanii ,iski de arıza yok merak etmeyinyanımızda , yakınımızda olmaya devam edecek ama bazı olaylarla artık yüzyüze olmak ve muhatab kalmak istemediğini söyledi kişisel tercihidir saygı duymak lazım...ve bizim(hepimizin)olan bu topikte sizlerin yazılarını görmek bizi mutlu ediyor,dostlarımızı hep burada görmek isteriz ayrı gayrımız yok artık bunu unutmayın
aman sakın haaaaa manisaya nazar değmesin. siz tatlı sohbetlerinize devam edin. vallaha benim yüreğim kaldırmıyor artık .belifeless adlı üyeden alıntı
yorumsuz kanka
nasıl istiyorsan öyle algıla
hoşgeldin bu arada manisaya anneciğinin yemeklerinden huzurundan sonra zor gelmiştir gelmek ya neysee
iskicim arada bari bize bir iki laf at yahuuu olmuyor böööle
Onlar bizi döverlerdi.
Saçları sıfıra vurulurdu. Burunları, kaşları hep taze, pembe bir iz ya
da kabuğu üzerinde yaralarla dolu olurdu. Bakımsızlıktan
kokarlardı.Biz, hiçbirimiz istemezdik onlarla aynı sıraya oturmayı.
Çünkü onlar 'yurttan gelen yuva çocuklarıydılar'. Onlar bizi döverlerdi.
Beslenme çantalarımızı açar, paltolarımızın cebindeki paraları
alırlardı. 'Kötü', 'pis' ve 'arsız' çocuklardı onlar. Bize 'eziyet'
eder; söz dinlemez, sürekli sınıfta kalırlardı. Tembeldiler,
başarısızdılar, haylazdılar...
Bizi döverlerdi. Teneffüslerde aldığımız bir top kaymaklı dondurmayı
ya da simiti koşarak gelip elimizden kapar bir hamlede yiyip
bitirirlerdi. İtiraz edemezdik.Çünkü bizi döverlerdi."
***
İşte buydu ben yedi yaşındayken benim gözümdeki gerçek. Yurt çocukları
böyleydi. Bizden farklıydı onlar. Sevilmeyen
çocuğun neler yaptığını,
yapabileceğini bugün gören gözlerim daha o kadarcıkken dövülen çocuğun
neler yapabileceğini biliyordu.
Muammer büyüktü bizden. Bizse ilkokul birinci sınıfın civcivleriydik.
Beslenme çantamdaki haşlanmış yumurtayı lop diye bir seferde atardı
ağzına Muammer. Kalemlerimi alır, atkımı boynuma takar, defterime
tükürürdü.Saçlarımın ölüklerini birbirine bağlar ve evden getirdiğim
hiçbir şeyi yememe izin vermezdi.
O da bir yuva çocuğuydu.
Ağlayarak evde şikâyet ediyordum Muammer'i. Bir gün annem ve
babam
okula geldiler. Muammer "aslında" benden ne istiyordu?
***
Muammer'in, yarık izleriyle dolu kafasını ve küçük kara gözlerini
gören annem ve babam o gün onunla ne konuştular bilmiyorum ama o
günden sonra ben her gün beslenme çantamda Muammer için haşlanmış
bir yumurta, peynir, ekmek ve salatalık
taşımaya başladım. Yumurtanın biri
Muammer'e biri banaydı. Muammer beni bir daha dövmedi
Bir akşam üzeri annem pazardan dönerken beklediği duvar dibinden
annemin karşısına fırlayıp eve kadar torba taşıyan Muammer anneme
anne demeye başladı.
Muammer aslında benden benim hep üzerimde taşıdığım o sıcak
aidiyet huzurunu, sevgiyi, okşanarak büyümenin gücünü istiyordu.
***
Göz görmeyince gönül katlanır derler.
Doğrudur.
Eğer hiç Sinop'ta, Denizli'de, İstanbul'da, yaşadığınız şehirde ya da,
bir çocuk yuvası ziyaret etmediyseniz bilemezsiniz.
Gitmek de bir zehir acısıdır orada kalmak da. Ziyaretten sonra çürük
içinde kalır insanın kolları.Hırçın olur yuvalarda büyümeye çalışan o
güzelim çocuklar. Acıtırlar insanın canını. Dövülmekten acıyan
kalpleriyle, sev beni diye yalvaran
gözleri ve dilleri acıtır her
tarafınızı.Lime lime olur ciğeriniz.
***
Bugün onların dayak yediklerini televizyondan izleyip ayağa
kalkanlar
bir kez olsun o çocukların kapılarından içeri girmemiştir öte
yandan.Bu yazının başındaki "yedi yaşındaki çocuğun" yorumuyla
bakarlar olaylara. Mesela sokak çocuklarının barınağı şehir
dışında
olsun isterler. Yuva çocuklan kendi çocuklarının okuduğu okula
girmesin isterler. Öfkeli, sevilmemiş yuva çocukları kendi
huzurlu
hayatlarının dışında olsun isterler. Kendi çocukları bu
"sevgisizlikten, şiddetten" etkilenmesin isterler. Çünkü onlar
bir tek
kendi kapılarının önünü süpürür, en iyi domatesi kendi çocuğu
yesin isterler.
***
Bu yüzden, göz gördükçe ağlayan yürekler içinde...
O çocuklar dayak yerler.
O çocuklar dayak atarlar.
İclal Aydın
Saygılarımla....
bu yazıyı bana gönderen şuleye ne desem boş
bilen biliyor...
en kısa zamanda onlar'ın yanındayız..bu iş için mecit arkadaşımızı görevlendirdik,neticeye göre hareket edeceğiz şu çanakkale işi bi aradan çıksın hep beraber hepsinin beraber olduğu o buz gibi yere, yüreklerini ısıtmaya gideceğiz...
şule bu arada özlem de iski ile aynı olaydan muzdarip biraz ,yorulmuş msn den konuştuk...yoksa aramızda hiçbir şekilde en ufak bi şey olması söz konusu dahi değil.onu da davet ettim izmire toplantıya ama bir süre uzak kalmak istediğini belirtti bana rahat ol bizde lider yok liderlik hevesliside yok o bizim bi tanecik örtmenimiz
yüreğine sağlık arkadaşımbu yazıyı bana gönderen şuleye ne desem boş
olgunluk ve aklı selimlik böyle birşey işte....
( yaw bu arada onca mesaj yazdık sabahtan bu yana ama topiclerimizi nasıl ihmal ettiysek hala ilk sayfaya taşıyamadık bee
yok beyaaaa
olm bu ne nevşehir muhacırları gibi...rüzgarmı çartı ne iş şiven değişmiş senin ayarın kaçmışyaramıyor sana hafta sonları çalgı cengi toplayamıyorsun kafanı sonra
manisa mtye kolay kolay nazar değmez şulecimmmaman sakın haaaaa manisaya nazar değmesin. siz tatlı sohbetlerinize devam edin. vallaha benim yüreğim kaldırmıyor artık .
iskicim arada bari bize bir iki laf at yahuuu olmuyor böööle
şimdiye kadar hiç kırıp saygısızlık etmedik birbirimize
ama yinede düşündüğün için teşekkürler
biz dotsluklarımızı sağlam temeller üzerine atıyoruz
sadece son zamanlarda yoğun ve keyifsizim
ve izmir mtde grubumla yaşanan atışmalar daha da fazla keyfimi kaçırıyor.
buyüzden bulaşmamaya çalışıyorum hiç bir şeye
bunun dışında ne kankam mecitle bir sorunum var ki olamaz ne de değerli diğer manisa mt lilerle
ben hep buradayım abiiözlem yazılarını görmek ne güzel
sadece takipteydim
ama şu çocuk esirgeme olayını bir araştıralım
burada da var bildiğim kadarıyla bizim etkinliklere gelmişlerdi yalnış hatırlamıyorsam.
iski kardeşimiz bizim sayfalara değil başka sayfalara yazıyo artık.bugün okurken gördüm yazısını dün gece saat 10gibi beyaz şov veya matinede buluşalım tarzı bir topiğe yazı yazmış tabi ilk mecit yazmış
bizden habersiz şov haaaaa sorarız hesabını
hatta gelirim bile ne demek wallace GELECEKSİN !!!
HEP BERABER, ONLAR' İLE BERABER OLACAĞIZ...hazırlasın herkes kendini MANİSA-İZMİR mazeret kabul etmiyoruz...
ilkönce huzurevine gidelim arkadaşlar..manisada var ,,hatta benim bir arkadaşımın babası kalıyor..ben bu işi perşembe çözücem..takip edin...
bu ne güzellik ya,,manisa mt ne hareketli,,aman aman aman..nazar değmesin..
bundan adım gibi eminimki,,kardeşim(özlem) bana asla ama asla kırılmaz..bilir benim kötü gün dostu olduğumu,,geceyarısı 3-5 farketmez,,kalkar gider ona yeni bir yurt bulur,,eşyalarını sırtımda taşırım,,aradan 2 gün geçmez gene yeni bir yurt bulurum,,gene arabaya yükleriz eşyaları,,taşınırız,, aradan gene 2 gün .......................................!!!
kankam benim sen çok yaşa....
meciiiiitttttt konuyu degiştirme şovv işi ne iş kardeşim bizede söyleseydinizya
ha bu arada diyer organizasyonlarada eyvallah çok güzel olucek
kardeşlerim kredi kartı ekstram geldi ben bittim allah rızası için bi toplantıda benim için yapın halim perişan çok kötü durumdayım yardımlarınızı bekliyom haaaa
Şu an bu konu içerisinde 2 kullanıcı var. (0 üye ve 2 misafir)
iskiiiiiiiiiiiiiiiiiiii çık dostum saklandığın yerde yahuuuu
