admin
31 Temmuz 2015, 16:37
Hayatın akışı içinde, okul, iş güç koşuşturma derken zaman hızla akıp geçiyor. Toplu taşıma araçlarıyla, her gün bir yerlere gidip geliyoruz. Trenler, gemiler, metro, otobüs, dolmuş ve daha niceleri… Peki, bu motosiklet sevdası nerden çıkıp geliyor, bir anda bütün sosyal hareketliliğimizin arasına balıklama dalıyor, bu nasıl oluyor?
İnsan olarak motosikletten beklentimiz ne? Bir yere ulaşmak mı? Yarışmak mı? Bir takım kişilere hava atmak mı? Türkiye’nin yedi iklim, yedi bölgesinde bu sorulara kendince cevap verecek binlerce motorcu arkadaşım var. Hem de hepsi haklılığını ön plana çıkararak cevap verecek. Hava atmak için binenden tutun, diğer araçlarla yarışma hobisini, kuralları hiçe sayarak yollarda süratle gidenlere kadar pek çok motorcu var.
Kendi tercihimi öncelikle söylemek isterim, İstanbul’da en cıvıl cıvıl yerlerinde iş, güç, eğitim ve daha nice sebeplerle 45 sene yaşamış biriyim. Çok sevdiğim bu şehrin sadece trafik problemine çare olarak gördüğüm için motosiklete başladım. Emekli oldum ve stresten uzak bir vatandaş olarak çareyi 46 yaşımda motosiklette buldum. Haklı olduğumu trafikte çok keyif alarak, İstanbul’u bir kere daha keşfederek yaşadım. Motosikletle her şey çok daha güzel olmaya başladı. Dokuz senedir iki tekerle canımın istediği yerlere gaz açıyorum.
Ama hesaplamadığım bir tarafını zamanla keşfettim. Bu hobi ya da diğer adıyla tutku öyle bir sosyal çevre içine sizi çekiyor ki, bundan ayrı kalamıyorsunuz. Yan yana geldiğin bir başka motorcuyla göz teması, park ettiğin zaman meraklı bakışlar ve ilgili sorular, aslında çare diye aldığın bu güzel mekanik harikanın manevi taraflarına da hitap ettiğini görüyorsun.
Motosikletten beklediğim çok masum bir çözümdü, bağımsız olarak dilediğim yere, trafik derdi ve problemsiz ulaşmak. Ama bundan çok fazlasını verdi. Sadece Türkiye sınırlarıyla değil, dünya genelinde aynı sevdayla bütünleşen dilini bile bilmediğim insanlarla paylaşım sağladı. Senin renginle, mesleğinle, dininle ilgilenmeyen sadece motorcu kimliğinle seni kabul eden yüzlerce arkadaş edinmemi sağladı. Üzerine bindikçe beni daha fazla mesafelere değil, daha fazla insana götürdü. Festivaller, fuarlar, tek satır yazıştığın ve ilk defa karşılaşmana rağmen onlarca yıllık geçmiş hukukunuz varmış gibi kucaklaşmalara vesile oldu.
Motosikletten beklentim bir iken; yüz oldu, bin oldu zamanla… Sizin beklentiniz ne? Ölmek için değil, yaşamak ve paylaşmak için, daha mutlu olmak için motora binen kaç arkadaş var? Bu güzelliği bir ömür keyifle ve sağlıkla yaşamak varken, delice ve olmadık kuralsızlıklarla kendimizi riske atmayalım.
Hayat güzel, motosikletle daha güzel. Kaskınız ve aklınız başınızda, şansınız ve farınız açık olsun.
http://imageshack.com/a/img836/1874/zukg.jpg
Motosikletli Yaşam - Alpaslan Apak - Motorcuların HULK abisi..
Kaynak: Milliyet Akdeniz
İnsan olarak motosikletten beklentimiz ne? Bir yere ulaşmak mı? Yarışmak mı? Bir takım kişilere hava atmak mı? Türkiye’nin yedi iklim, yedi bölgesinde bu sorulara kendince cevap verecek binlerce motorcu arkadaşım var. Hem de hepsi haklılığını ön plana çıkararak cevap verecek. Hava atmak için binenden tutun, diğer araçlarla yarışma hobisini, kuralları hiçe sayarak yollarda süratle gidenlere kadar pek çok motorcu var.
Kendi tercihimi öncelikle söylemek isterim, İstanbul’da en cıvıl cıvıl yerlerinde iş, güç, eğitim ve daha nice sebeplerle 45 sene yaşamış biriyim. Çok sevdiğim bu şehrin sadece trafik problemine çare olarak gördüğüm için motosiklete başladım. Emekli oldum ve stresten uzak bir vatandaş olarak çareyi 46 yaşımda motosiklette buldum. Haklı olduğumu trafikte çok keyif alarak, İstanbul’u bir kere daha keşfederek yaşadım. Motosikletle her şey çok daha güzel olmaya başladı. Dokuz senedir iki tekerle canımın istediği yerlere gaz açıyorum.
Ama hesaplamadığım bir tarafını zamanla keşfettim. Bu hobi ya da diğer adıyla tutku öyle bir sosyal çevre içine sizi çekiyor ki, bundan ayrı kalamıyorsunuz. Yan yana geldiğin bir başka motorcuyla göz teması, park ettiğin zaman meraklı bakışlar ve ilgili sorular, aslında çare diye aldığın bu güzel mekanik harikanın manevi taraflarına da hitap ettiğini görüyorsun.
Motosikletten beklediğim çok masum bir çözümdü, bağımsız olarak dilediğim yere, trafik derdi ve problemsiz ulaşmak. Ama bundan çok fazlasını verdi. Sadece Türkiye sınırlarıyla değil, dünya genelinde aynı sevdayla bütünleşen dilini bile bilmediğim insanlarla paylaşım sağladı. Senin renginle, mesleğinle, dininle ilgilenmeyen sadece motorcu kimliğinle seni kabul eden yüzlerce arkadaş edinmemi sağladı. Üzerine bindikçe beni daha fazla mesafelere değil, daha fazla insana götürdü. Festivaller, fuarlar, tek satır yazıştığın ve ilk defa karşılaşmana rağmen onlarca yıllık geçmiş hukukunuz varmış gibi kucaklaşmalara vesile oldu.
Motosikletten beklentim bir iken; yüz oldu, bin oldu zamanla… Sizin beklentiniz ne? Ölmek için değil, yaşamak ve paylaşmak için, daha mutlu olmak için motora binen kaç arkadaş var? Bu güzelliği bir ömür keyifle ve sağlıkla yaşamak varken, delice ve olmadık kuralsızlıklarla kendimizi riske atmayalım.
Hayat güzel, motosikletle daha güzel. Kaskınız ve aklınız başınızda, şansınız ve farınız açık olsun.
http://imageshack.com/a/img836/1874/zukg.jpg
Motosikletli Yaşam - Alpaslan Apak - Motorcuların HULK abisi..
Kaynak: Milliyet Akdeniz