Bir motosiklet kazası ile dibe vuran bir hayattan zirveye yolculuğun hikayesi...

[mkcelikkol]

Selamlar. Çok uzun bir zamandır yazdığım ilk yazı. Hayatın içinden bir kesit. Hem acı, hem tatlı anıların olduğu bir parçası hayatımın. Dibe vuran bir hayattan, adım adım zirveye yolculuğunun hikayesi.

Bu zirve yolculuğu hikayesi birkaç yıl öncesine dayanıyor. Ampute
olmadan öncesine kadar gidiyor aslında.

İlk zirve maceram 11.Haziran 2006'da Orta Torosların Medetsiz
Zirvesiydi (3524m). Bu zirve sonrası 3 kişilik ekibimiz ile başka
zirvelerin planlarını yaptığımız dönemlerde gözümüzü Aladağlar'a
dikmiştik. Ekipteki en tecrübesiz dağcı ben olduğum için seçilen
zirvenin bana uygun olmasına dikkat edilmişti. Planımız Ekim 2006'da
Emler Zirvesine (3723m) tırmanmaktı. O günlerde planlanan çıkış
tarihini birtakım sebeplerden ötürü bir hafta ertelememiz gerekmişti.
O hafta aniden kış bastırdı. Tırmanışı 2007 baharına erteledik.

Kim bilebilirdi ki 2007 baharının ne süprizler getireceğini.

Süpriz denince akla hep hoş, toz pembe süprizler geliyor tabi. Benimki
ise biraz farklıydı.

19.Mart.2007'de sabah işe giderken bir motosiklet kazası yaptım.

motorumdan geriye kalanlar


aractan geriye kalanlar


benden geriye kalanlar


forumda kaza haberi
http://www.motosiklet.net/forum/tazi...zucu-kaza.html

Geçirdiğim kaza sonucunda sağ ayağımı diz altından kaybettim.
Sol dizim ancak 5 ameliyat sonrası toparlandı. Toplamda 107 gün hastanede
yattım ve aylar sonra tekrar ayağa kalkmayı başardım.

27 yaşında, ayakta durmayı, yürümeyi sil-baştan öğrendim.

ilk ayaga kalktıgım an


Bu kaza bir seferde o kadar çok şey götürmüştü ki!
Hastanede geçirdiğim günlerde hep birşeyi düşündüm durdum.
Kaybedilenlerin boşluğunda kaybolmak mı? Yoksa bu boşlukları
dolduracak birşeyler bulmak mı?
Alınacak en önemli karar buydu.
Ben boşlukları doldurmayı tercih ettim. Bunların boşluğunda
kaybolmamak, bu boşlukları dolduracak birşeyler bulmak için çok çaba
sarf ettim.

Kaybedilen bir uzuv, motosiklete binememek, yada ertelenmiş bir Emler
Zirvesi tırmanışı ve daha neler neler olabilirdi. Olabilirdi diyorum
çünkü kaybedilenlerin neler olduğunu düşünmek yerine ben mevcut
şartlarla neler yapabileceğime odaklanmakta kararlıydım. Neleri
yapamıyorum değil, neleri yapabilirim di asıl mesele.Böyle de yaptım...

Bence "hayatta ki tek engel bir engel olduğunu düşünmekti!"
İnsanlar engelleri kafalarında yaratıyorlar. Ne kendiniz ne de bir baskası icin bu engelleri yaratmayın.

Hastane günlerinde, dim dik ayakta duracağım gunleri beklerken, bir
hayalim vardı.

Kaza öncesinde ertelediğim bir tırmanış - EMLER ZIRVESİ tırmanışı.

Birşeyleri yarına ertelenmesi durumunda onları sonsuza kadar kaybetme
riskinin nedemek olduğunu çok iyi anlamıştım yaşadığım kazada.

Protez rehabilitasyonu, sonrasında yürümeye tekrar başlamam ve
çarşakta ilk adım, karda ilk adım derken ilk birkaç km'lik yürüyüşler
gerçekleşti...

karda ilk adım


çarşakta ilk adım


Emler öncesinde bir zirve denemem daha olmuştu. 13.Temmuz.2008'de
Medetsiz'e tırmanmayı denedim. Ancak 4 saatlik bir yürüyüş ardından
havanın bozması ve fiziksel olarak tükenmem sebebi ile dönme kararı
aldım. Bu tırmanışımda bana 3 dağcı arkadaşım eşlik etmişti

temmuz bolkar'lar denemesi


Dönmek, çok zoruma gitmişti.
"Vazgeçeceğin noktayı bilmekte bir erdemdir" diyerek kendimi içten içe teselli etmeye çalıştım.

İnanmıştım, çabalamıştım, bırakmam gereken yeri de bilmiştim...
İşin özünde önemli olanda buydu.

Artık zirvelere sadece uzaktan bakmaya karar vermiştim. Bu beni sık
sık dağlara gitmekten, yürüyüşlerden, kamplardan alıkoymadı. Dağlardan
vazgeçmemiştim. Heybetli dağların büyüleyici görüntüsünden, temiz
havada yürüyüşlerden vazgeçmemiştim.

Genelde Toros'larda bildigim patikalarda yürüyüşlerime devam ettim.
Kimi zamanlar 5-6km bazen 12km'lik yürüyüşler yaptım arkadaşlarla.
Dağcılık oynuyorduk bi nevi. Genelde 2800~3000 metre rakımlara
çıkıyorduk. Biraz mangal keyfi biraz spor...

daglarda devam


yürüyüşlere devam


EMLER ZİRVESİ - Hayal'di... Hedef'e dönüştü...

22.Ekim Perşembe günü gelen bir telefon ile aldığım Emler Zirve
Tırmanışı daveti bir anda herşeyi değiştirdi.
Kim bilebilirdiki vazgeçmemenin bukadar önemli oldugunu.
Son haftalarda yapmış olduğum antrenmanlar bu tırmanış için hazır
olmamı sağlamıştı. Şansımı deneme konusunda beni cesaretlendirdi.

Tekrardan hedef belirlemiştim. Emler Zirvesi - Aladağlar.

Yüreğimde derinlerde hissediyordum. Olacaktı. İnanıyordum. Önümde
hiçbir engel yoktu.
24.Ekim cumartesi saat 13:00 sularında Ortapedia Hastanesinin önünde
katılımcı grup ile bulustuk. Adana'dan harekete geçtik.
Demirkazık Dağ Evinde bir traktöre binerek Sokullu Pınar'da kamp
yerimize doğru harekete geçtik.
Akşam sakin geçti. Sırtımı kamp ateşine dönerek tüm gece zirvelere
baktım. Bir aksilik çıkmaması için, bana güç vermesi için dua ettim.

Sabah 06:00'da harekete geçtik. Rehber Mehmet Şenol ve Ortapedia
hastanesi kadrosundaki dağcılardan oluşan bir ekiple yola çıktık.
Yolun bir kısmında katır sırtında devam ettik. Her adımda heyecanım
biraz daha artıyordu.
Kapı, Karayalak Vadisi, Çelik Buyduran derken Emler Zirvesine giden
patika yol görünmüştü.

İlk kez o zaman kesin olarak emin oldum. Bu zirveye çıkacaktım.
Gerekirse sürüne sürüne...
Kazadan önce çıktığım en yüksek nokta Medetsiz'di - yükseklik 3530m'yi
gösterdiğinde her adımda bir ilke imza atmaya başlamıştım. Yan
tarafımda Göller Platosu, Direk Taş manzarası beni büyülüyordu.
Yukarıda da EMLER.

Kısa bir sure sonra 13:30 sularında EMLER ZİRVESİNE (3723m) çıkmıştım.
Demirkazık ve diğer zirveleri izledim. Çamardı, Çukurbağ tarafına
doğru baktım.

Bir HAYAL'di EMLER, yılmamış, vazgeçmemiştim. Bir HEDEF olmuştu. O
anda ise GERÇEKLEŞMİŞTİ.

emler zirvesi - 3723 metre


Kendime, aileme, sevdiklerime bir söz vermiştim. Kaza veya başıma
gelenler beni yıkamayacaktı. Ben dimdik ayakta duracaktım. Bunu
başardığımın en somut örneğiydi EMLER ZİRVESİ.

Herkes için geçerlidir! Hayatta ki tek engel bir engel olduğunu düşünmektir.
Inanmak, çabalamak, zorluklardan yılmamak önemlidir, gereklidir.
ATATÜRK'ün de dediği gibi - "MUHTAÇ OLDUĞUN KUDRET, DAMARLARINDAKİ
ASİL KANDA MEVCUTTUR !"

Zirvede çektirdiğimiz hatıra fotoğrafları ile bu anı ölümsüzleştirmiştik.

Kim bilir, belkide zirveye çıkan İLK TÜRK AMPUTE DAĞCI olmuştum.

İnsanın hayatında başına gelebilecek büyük olaylar vardır. Benim
yaşadıklarım gibi.

Bizler çoğu zaman bu olayları herşeyin bittiği an olarak kabullenir ve
hayatımızı yaşamamak yönünde kararlar alırız...

Halbuki bu olaylar en çok bir satır sonudur. Bir sayfa sonudur.
Yapılması gereken, yeni bir satır başı; yeni bir sayfa başıdır...
Hayatı doya doya yaşamak yönünde kararlar almaktir.
Bu zirve bu şekilde alınan kararlar zincirinin neticesidir.

Yaşanan bu olaylar neticesinde alınması gereken dersler nelerdir peki?
Biraz da bundan bahsetmek istiyorum.

1. Tesadüf eseri yaşar şekilde hareket etmeyin.
Bu şekilde motor, araba kullanmayın. Yaptığınız her ne ise, tesadüf
eseri yaşar şekilde yapmayın.

2. Tedbirli olmak pişman olmaktan iyidir.
Sonradan üzülmek ve hataları telafi etmek için çabalamak yerine, en
baştan tedbirli olun arkadaşlar.

3. Tek dileğim "Dilerdim ..." ile başlayan cümlelerle yaşanmasın hayat.
Keşkeler, inanın hiçbirşeyi düzeltmemekte. Her ne olursa olsun daima
ileriye bakın. İnanın, sadece anı değerlendirmek ve geleceğe şekil vermek elimizde.

4. Trajediler ve kötü süprizler de en az iyi süprizler kadar doğaldır.
En kötüsüne de hazırlıklı olun.
Dedim ya, trajediler en çok bir satır sonu / sayfa sonu olabilir. Bir
nevi yeni bir başlangıçtır aslında.
(Trajedileri komediye cevirin, bu pozitif enerji ruhunuzu besleyecektir. Gerekirse kendi kendinizle dalga geçecek kadar cesur olun.)

fotograftaki sır


5. Hedefler tek hamlede ulaşılır olamaz her zaman.
Küçük küçük adımlar atacak kadar sabırlı olun. Hedefiniz her ne ise
bunu başaracağınıza inanarak atın bu küçük adımları. Başarıya inanmak,
sabırlı olmak ve vazgeçmemek anahtarınız olsun.
(ben yürümeye 27 yaşında yeniden başladım, ilk adımları paralel barlarda attım, sonunda 3723 metreye çıktı bu adımlar)

6. Doğa da temel bir kanun vardır. Akım dirençsiz yolu tercih ederek,
kısa devre yapar ve tamamlar devreyi. Siz bu kanuna inanmayın,
uymayın. Zorluklar karşısında yılmak kısa devredir, siz dirençli - zor
olan yolu tercih edin. Yılmayın zorluklar karşısında.


7. Ertelemeyin. Hayallerinizi, hedeflerinizi, aklınızdan geçenleri
ertelemeyin. Bugün ertelediklerinizi, yarın için yapabileceğinizin garantisi yok.

8. Her yeni gün, dün den daha iyi olacak diye bakın hayata. Yarını daha iyi yapacak tek şey sizin bakış açınızdır.

---

Zamanında bir mesajımda kaza sonrası süreci şu şekilde ifade etmiştim

Yuce Allah’in hayatımı bagişladigi korkunc kaza sonrasi, aranıza donusumun ilk asamasi (hastanede yatıs) tamamlandı. simdi tekerlekli sandalyede gececek ve ayaga kalkısın altyapısı olacak 2 nci asama basladi.

Bundan sonrasında 3ncu asamada koltuk deynekleri ile ayağa kalkmak ve fizik tedavi geliyor. Daha sonra 4ncu asamada protez secimi ve rehabilitasyonu… veee sondan bir onceki asamaada -5nci asama- protez ile yasama alışmak – calısmaya baslamak, serbestce yurumek,eglenmek vb – eski gucumu ve reflekslerimi yakalamaya calısmak…

Gelelim 6nci asamaya – simdilik surpriz olarak kalsin. Ama isteyenler hayal gucunu bir kullansin… benim yerimde olsaniz siz ne yapardiniz???

Artık 6ncı aşamanın ne olduğunu biliyoruz.

Bundan sonrasında ne var peki hayatımda?
Artık daha yükseklerde gözüm yok. Belki bir kısmınızın basın kaynaklarından okumuş olacağı üzere Emler Zirvesinden evlenme teklif ettiğim bir kız arkadaşım var. Bende bu kervana katılıyorum yani. Bundan sonra tüm enerjimi yeni kuracağım bu ailenin temellerinin sağlam olmasına harcayacağım.

biz


Hepinizin hayatta tüm dileklerinin gerçek olmasını ve sağlıklı mutlu bir hayat dilerim…

Selamlar
Kemal


basında gecen söz konusu haberler
star haber bulteni

http://www.beyazpencere.com/Video/Is...ucu-20844.aspx

hurriyet gazetesi - ulusal - 29 kasım
http://arama.hurriyet.com.tr/arsivnews.aspx?id=13065013

[Levsy]

Şu an birşey yazamıyorum, toparlanmam lazım. Küçüğümsün, o yüzden alnından öpmekten başka birşey yapamıyorum şu an için.

[dunpa]

Seni yürekten kutluyorum; işte yaşama sevinci bu olmalı hayatta. Senin durumunda olup hayata küsenlere büyük bir örnek olur inşallah. Ömür boyu mutluluklar dilerim.

[titanxxx]

yazılacak tek bi cümle helal olsun sana göstermiş oldugun gayret ve yaşama sım sıkı tutunman diger insanlara örnek olacak cinsten.yeni kuracagın ailenle bir ömür boyu mutlu olman dilegiyle herşey gönlünce olsun

[ozrace]

öncelikle kazana çok üzüldüm ilk defa görüyorum.ve gerçekten helal olsun çoğu kişi belki ben bile yapamazdık yaptıklarını senin adına çok sevindim tebrikler

[ilhan YAZICI]

arkadaşım kazadan dolayı çok geçmiş olsun ,
yazının tamamını okuyamadım ama gecen gün sanırım haberlere de çıkmıştınız ordan hatırladım, azim ve irade ile olmayacak şey yoktur, hayat hepimiz için, acısıyla ve tatlısıyla kal sağlıcakla

[Osbourne]

Haberini gazeteden okudum geçen gün..

O an da gözlerim dolmuştu şu anda öyle..

Yanlış anlamayın, gurur duymuştum..

[aya]

valla bu yazının üstüne yazacak çok bir şey yok. her şey o kadar güzel bir dille anlatılmış ki...

Allah hayırlı, huzurlu, sağlıklı, güzel bir uzun ömür nasip etsin. sabrın, şükrün ve azmin sonu güzellikler getirecek inşallah. yuvanızda ve hayatınızda mutluluk ve huzurlar dilemekten ve bu hikayeden payımıza düşen dersleri çıkarmaktan memnun olacağım. teşekkür ederim...

[Bartu35]

hala kendime gelemedim seni tanıyor olmak cok büyük bi şans abi seni cook ama cook tebrik ederim ağlıcam simdi gözlerim acayip doldu fışkırcak off bi yandan cok üzüldüm hemde cook senin icin ama bir yandanda senin icin cok sevindim motosikleti bırakmayı bile düsünüyorum artık senin gibi insan bulunurmu biLmiyorum Helal olsun sana abi Aglıcam ya off seninle tanısmayı isterdim

[mCk]

lan abım senı sevıyorum operım yanacıklarından kardesın ;)

[COQ]

çok sey basarmissin.
Ama en buyuk basarin bu guzel hanim kizimizi tavlamak olmus.



Tebrik ederim.

Senin kaza topigin açildiginda uzuntuden bir sey yazamamistim.
Sonradan bir seyler karaladiysam da hatirlamiyorum.
Ama o topige yazan 3 arkadasimiz su an aramizda degilller.
Uçunu de yine motosiklet kazasinda kaybettik.
Eger burayi okuyorlarsa, seni alkisliyorlardir.
Ama eminim ki,
yasasaydik, biz de senin gibi vazgeçmez, biz de senin gibi hayata dort elle sarilirdik diyorlardir.
Hayat sana verdigi sansi maalesef onlara tanimadi.
Senin de dedigin gibi, yasadigin her anin tadini çikartmak lazim.
Hayalleri ertelememek lazim.


Ozlemistik seni.
Boyle guzel bir haberle donmen bizleri çok mutlu etti.
Sana ve mustakbel esine bir omur boyu zirvelerde, saglikli, uzun ve mutlu bir omur dilerim.

[The Dude]

geçirdiğin kazaya ve beden bütünlüğünün bozulmasına üzüldüm.
lakin asıl önemlinin "akıl" olduğunu kavramana sevindim.

"en yüksek zirve aşamayacağını düşündüğün zirvedir"

toparlamana çok sevindim.
kelimeler niye böyle kifayetsiz kalıyor ?

@coq un dediği gibi bazılarımız bizimle kalmıyor.
onlar yanar biz kül oluruz.

[angorstatik]

sen süper bir insansın,
ancak bu kadar güzel anlatılabilir.
tv de seyretmiştim haberini geçen gün.
allah sana ve eşine mutluluklar nasip etsin inşallah..

[siyahatmaca]

Kocaman yüreğine, selam ve saygılarımla...

[Terrorizer]

Kazayı ne Mtden ne tvden duydum. Şuan görüyorum ve çabanızı yürekten takdir ediyorum.
Hayatın sizden almak için çektiklerinin ucunu bırakmayacak gücü bulabilmişsiniz umarım bu gücü hiç kaybetmezsiniz.

[ibrahim_zx]

Slm öncelikle yapmıs olduğun kazadan dolayı canı gönülden geçmiş olsun dileklerlimi iletirim, Hayata sıkıca tutunma benı cok buyuledı.(bu satırları yazarken kendımden çok utandım,)
Bu yıllarda Çamardında Jandarma olarak askerlık yapıyordum, emler vadisine normal bır ınsanın cıkması bıle kolay degıldır, umarım engellerine degıl engellerini aştıgında diğer engelli kardeslerımıze ornek olursun.
İnsan ısteyınce basaramaycagı yoktur, eskı hayatında nasılsa yenı hayatın bence daha ıyı olacaktır, dıs güçlerden çok içindeki güçle hareket etmen seni daima ılerıye goturecektır, saygılar, tek kelımeyle büyüksün

[mCk]

o kazayı duydugum gun cok kötu olmustum eskı bı arkadasla beraber hastaneye gelmıstım ve senın kaza yaptıgını bılmesem hastanede cok onemlı bır devlet adamı falan yatıor sanardım balcalı hastanesının onu sevenlerın ve ıs arkadaslarınla doluydu ben dıyım 200 sende 300 kısı ve gunlerce canın arkadasları ve bızım nöbetlese assagıdakı cay ocagında bekleyısımız sayesınde çaycı yılların en yuksek cay satısını yapmıstı bız senınle cok ıyı abı kardestık aslında hala oleyız ama eskı arkadas dedıgımız ınsanın yanlısları yuzunden bole bı uzaklık oldu ama emın olkı abım hep aklımdaydın şimdide tam yatarken bır baktım mkçelikkol bı topıc acmıs hemen bakmam lazım dedım eskı bı topıcmı yoksa yenımı acılmıs megerse hayatındakı en gusel seylerden bırıne adım atmıs abım dugunune cagıracanmı benı ::D sevıorum abım senı

---------- Mesaj ekleme zamanı: 00:28 ---------- İlk mesajı ekleme zamanı 00:26 ----------

azmı teker yaptık hastane sonrası 4 teker cıbırımızla gazıpasadakı vıda dusmesı sonu eve kadar cıft tekerler ;)

[egelim 43]

Kardeşim öncelikle başarın için seni tebrik ediyorum yazını okuduktan sonra silkindim ve sayıyla kendime geldim açıkcası senki çektiğin bunca sıkıntıyı başından defetmiş ve hayata dört elle sarılırken bizler ufacık tefecik dertlerin içinde boğuluyormuşuz meğer Azmin,ve MÜKEMMEL yaşama sevincin hiç eksilmesin ve geriye kalan yaşamın gönlünce geçsin inşallah MUTLULUKLAR dilerim

[aykan]

Siz temsadayken orada çalışan bi akrabamdan duymuştum aynı gün forumdada görünce çok üzülmüştüm..sizin bu çabanız taktirle karşılanacak bi durum herkese örnek olacak bi davranış sizi tebrik ediyorum mutluluklar diliyorum hep böyle devamdaha keşfedilecek çok yer var dağlar bizi bekler..

[berk_cglr]

off abi naptın sen yaa motoru bedava veresim geldi birine yaptığın kazayı görünce çok geçmiş olsun ama helal olsun tebrik ederim büyük bi başarı