Geçen ay yaptık bu geziyi.
İnnova'ları aldığımız günden beri (Kasım 2010) merak ediyorduk. Bu ufaklıklar uzun yolda ne yapar ?
Ya da uzun yolda ufaklıklarla biz ne yaparız ?
Kışa girdiğimiz şu günlerde yüksek bir yerde kamp atma isteğimizle birleşince bu sorular, Erhan'la birlikte sorularımızı cevaplamak adına eşyalarımızı denkleyip, Cumartesi sabah yola çıkma kararı aldık.
Kamp için seçtiğimiz yer Ermenek'ti.
Soğuk mu ? Al sana soğuk yer. (Yaklaşık 2000 rakıma sahip Ermenek. Gece yatarken çadırda, burnumu kaybettiğimi sandım. Elle kontrolden sonra yerinde olduğunu anladım.)
Uzak mı ? Eh, İnnova'lar için hatrı sayılır uzaklıkta. Gidiş dönüş tam olarak 1047 km.
Zaman; Tüm geziyi 36 saate sığdırmak üzere hareket ettik. 36 saat sonra başladığımız noktadaydık.
Seyahatimiz esnasında 110'u geçmedik. (Geçemedik. Biraz km. yapmış olsalar belki geçerdik.Henüz açılmamış İnnova'lar.) 70'in altına da düşmedik.
Bu kısa bilgilerden sonra fotograflı anlatıma geçelim.
Sabah 06.00 Motosikletime eşyaları yükledim. Hazırım. Erhan'ın evine doğru yola çıktım.
Erhan da hazır.
Yola çıkıyoruz.
Henüz Antakya'dan çıkmadan gün ağarmaya başladı. Zaman iyi.
Çıkışta depoları tamamlıyoruz.
Hazırız.
Haydi Allah rast getire...
Kıcı virajları.
Erhan show. (600 RR'la anladık ta...Bununla zor olmadı mı Erhan'ım.)
Bir çırpıda İskenderun'dayız.
İkimizi bir ancak böyle görüntüleyebiliyorum.
Eşyaların büyük bölümü seleye bağlı. Lakin depo kapağı selenin altında. Biraz zor oluyor ama idare edeceğiz artık.
Off...Otoyolu bitiremedik daha.
Kahvaltı için Mıstık Usta'da durduk. Sabah çorbası iyi gider.
Çorbalar enfes görünüyor.
Adana dolaylarındayız.
Mersin gişeleri. Bu demektir ki otoyol bitiyor. Burada Mersin'den arkadaşımız Volkan'la buluşacağız.
Viraj yaparken lastiği limitlerinde zorlamış Erhan.
Volkan'la buluşuyoruz.
Ve yola koyuluyoruz. Volkan, Mut'a kadar eşlik edecek bize.
Radar korkumuz yok evelallah...
Kahve molası.
Volkan Termosa kahve doldurmuş. Ne de iyi etmiş. (Teşekkürler Volkan.)
Yolumuz uzun. Neyse ki otoyol bitti. Kızkalesi'ndeyiz.
Silifke.
Silifke Kalesi.
Mut Yolu'na girmeden yakıtımızı tamamlıyoruz. Yaklaşık 70 km. mesafede benzin istasyonu yok.
İlk 15 km. yol yapım çalışması var. (4 ay önce de vardı. Bitmemiş.)
Göksu Nehri...
Oh bee...Kendimizi buluyoruz Mut yolunda.
Volkan adım adım takipte.
Biraz acıktık galiba. Volkan'ın önerisiyle Ortaören'de duruyoruz. Satılan bitkiseller ilgimizi çekmiyor. (Ne o ööle karı koca kavgası falan ?)
İşletme sahibi biraz felsefi düşünen birisi zahir.
Havuzda akvaryum balığı. Güzel fikir.
Çevresi de güzel. Eski evler beni herzaman cezbetmiştir.
Ama manzarası harika...
Lahana gibi giyinmişim...(Aslında o kadar kilo yok bende.)
Kekikli ayran. Hiç içtiniz mi ? Enfes bir tadı var.
Gözleme deseniz, o keza.
Sevgili Volkan'a bu güzel gözleme ziyafeti için teşekkür ederiz.
Fazla oyalanmadan yolumuza devam ediyoruz.
Gün batımı.
Mut'tayız.
Yakıt ikmali. Mut'la Ermenek arasında (90 km.) gene benzinci yok.
Burada Volkan'la ayrılacağız. Vedalaşıyoruz.
Ermenek virajlarındayız. Lakin hava karardı. Görüntü alamayacağım.
Gerçekten muazzam virajlar.
Ve Ermenek. Hedefe ulaştık.
İlk işimiz etrafımıza haber vermek oluyor.
Bir çay ocağı buluyoruz. Tereddütsüz yaklaşıp ısınıyoruz biraz.
Ermenek'i dolaşıyoruz. Ve yüksek bir noktadan şehri seyre dalıyoruz.
(Yahu, yoldaki ışıklar bir otomobile ait. Işıkları var, kendi yok.)
Seyir sonrası acıktığımızı hissediyoruz. Açık lokanta var. Dalıyoruz.
Bu iyi oldu.
Çadır için yer arıyoruz. Tavsiye üzerine belediyenin konukevine yöneliyoruz. Lakin orman kenarında yer alan bahçede ormandan gelecek tehlikelere açık olabileceğimizi söylüyor görevli. Hadi soğuktan başederiz bir şekilde. Ama kurt, domuz bizi zorlar gibi sanki.
Biz de Ermenek Emniyeti'ne gidiyoruz. Sıcacık mekan, sıcak çaylar ve sıcak karşılama. (Görevli arkadaşlara teşekkür ederiz.)
İstediğimiz yere çadır kurma serbestisini aldıktan sonra kendimize yer beğenmek için çıkıyoruz emniyetten.
Yeni kurulmuş bir istasyon. Dalıyoruz bahçesine.
Evet, duvar kenarı iyi.
Nasıl oldu ?
İçini de döşedik; Miss...