EN’LER İLE TÜM SEYAHATİMİZ – Selçuk KAYA için :
En kolay yol : Havza- Kırıkkale
En sıkıcı yol : Ordu-Samsun
En zor gün : Ardahan-Şavşat-Artvin
En kolay gün : Kars-Göle-Ardahan-Çıldır
En sıkıntılı gün : Doğu Bayazıt-Iğdır Yolu...
En sıcak gün ve yer : Artvin-Şavşat.... 30 derece
En soğuk gün ve yer : Kırıkkale- Kulu Konya
En güzel manzaralı yer : Kars-Göle ve Ardahan-Şavşat
En güzel otel : Kars Öğretmenevi
En kötü otel : İshakpaşa Hotel- Doğu Bayazıt
En iyi 3 yemek : Kaz Eti, Piti, Kete Kars; Sivas Köftesi Sivas; Şavşat Pidesi Artvin...
En özlenen 2 şey : Oğlum ve 750 litrelik Tropical Akvaryumum
En iyi güzergah : Rize Ayder Yaylası
En kötü güzergah : Doğu Bayazıt-Iğdır
En iyi yol : Ayder Yaylası Yolu
En kötü yol : Doğu Bayazıt-Iğdır
En iyi şehir : Sivas
En iyi benzin : Opet-Gemerek Sivas
En kötü benzin : PO- Erzurum
En keyifli parkur : Rize Ayder Yaylası
En keyifsiz şehir : Ağrı
En temiz şehir : Sivas
En pis şehir : Ağrı-Doğu Bayazıt
En temiz hava : Ardahan- Göle
En pis hava : Trabzon
En ucuz şehir : Ardahan
En pahallı şehir : Samsun
En ucuz otel : Giresun Öğretmenevi
En pahallı otel : Kars Öğretmenevi
En şanslı an : Motorumu Şavşat Karagöl de yatırdığım an Karagöl İşleticisinin aracını durdurduğum an..
En görülesi Yer : Göle-Ardahan/ Ayder Rize
En kaçınılası yer : Doğu Bayazıt Ağrı
En gereksiz yer : Ağrı
En ilginç yer : Ani Harabeleri Kars
En keyifli Şehir : Kars
En çarpıcı, sıra dışı yer : Göle-Ardahan
En virajlı yol : Artvin
En düz yol : Konya KULU
En yeşil yer : Ayder Rize
En kuru yer : KULU Konya
En uzun sürüş günü : Kırıkkale Antalya 680 km
En Hızlı Sürüş; Sungurlu- Kırıkkale 195 km/h
En özel 3 an : Erciyes Dağı, Kayseri- Ağrı Dağı, Ağrı- Ardahan, Göle düzlüklerinde yüzlerce at ve taylarını çiçekli çayırda koşarken görmek...
En büyük yenen kazık : Erzurum Çağ Kebabı
En romantik yer : Ardahan-Göle ve toplanan kır çiçekleri... (Sümbüller,rengarenk papatyalar, gelincikler.. vs..)
En kırık hayal : Ağrı
En misafirperver Şehir : Sivas
En hızlı geçilen güzergah : Kırıkkale-Antalya (Dönüş)
En mutlu olduğum yer : Ata topraklarım Ardahan-Göle'de dedelerimin mezarlarını görmek..
En mutsuz olduğum yer : Ağrı
En zorlu ve keyif veren yol : Ardahan-Şavşat arası...
En mutlu olduğum an : Atatürk Barajını Gördüğüm An.
En sıkıntılı olduğum an : Atatürk Barajını güvenlik nedeni ile uzaktan seyr ettirmeleri
En kolay iletişim kurulan yer: Sivas
1.GÜN ANTALYA-AKSARAY
Tam iki yıldır bu gezinin planlaması ile uğraşmıştım.. Ve o büyük gün geldi ve çattı.. Ata topraklarını ziyaret etme heyecanı ile ışığın doğudan yükseldiği bölgelere eşimle ilk defa gitmek üzere motosikletime bagajlarım ile beraber heyecanımı da yüklemiştim....
Motosikletime iridyum buji, Motul yağ, KN hava ve yağ filtresi ile yeni BridgeStone Battlewing lastikler takılınca motorum için artık yapılacak çok fazla birşey kalmamıştı.. 55 lt lik topcase, 44 lt lik depo üstü çantam ile beraber eşimi almak ve oğlum ile ayrılmak üzere dedesinin yanına doğru yola çıktım...
Eeeee, aslan oğlum Yiğit’ime gelince; kandırmak kolay olmadı ama dönüşte güzel bir oyuncak alma fikrine fit oldu..
Yol arkadaşım Özgür'de Alanyadaki evinde hazırlıklarını bitirmiş, benimle Akseki yol ayrımında buluşmak üzere son kontrollerini yapıyorken...
Akseki yol ayrımında Özgür ile buluşma anı...
Özgür bu yolculuk için kendisine 2007 model 650GS ABS li versiyon alır... Güzel bir makina.. Doğu yolları için ideal..
Ben ise artçılı ve yüklü olduğum için GS den biraz daha güçlü olan V-Strom tercihim...
Akseki den tırmanmaya başladık... Toroslar geçilip Seydişehir düzlükleri ile İç Anadolu formları olan Sögüt, kavak bitki örtüsü bizleri karşılar...
En nihayet Konya öncesi bir çay mola anımız...
Yolda olmak gibisi yok.. Dertlerden uzak, herşey gaz kolunun altında kalması gibi.. Güneşli bir gün, motosikletlerimiz yüklü ve çaylarımız Anadolu düzlüklerinde demli mi demli.. Daha ne ister ki insan?
Özgür’e baksanıza o da çoşmuş, ilkbaharla birlikte ver çoşkuyu diyor…
Yola devam Konya’da Damla Etli Pide de etli ekmek faslı var.. Gaz açmaya devam.. Bu arada Aksaray daki arkadaşım Alper geliyor… Arıyorum… Aksaray kavşağında buluşup bir bardak çay içmek için sözleşiyoruz…
Gene bir mola anında Özgüre Aksaraydaki arkadaşım ile bilgi veriyorum.. Niyetimiz Kayseride konaklamaktı ama…
Konyada etli ekmeklerimizi yedikten sonra doğru Aksaray Alper bizleri bekler…
Konya Aksaray Düzlükleri bizleri sıkar.. 120-130-140-150 gaz açarız ama yol bitmez.. Havada sıcaktır…
Aksaraya 50 km kala bir mola anı .. Benzinlikte serinlemeye çalışıyoruz…
Bu arada benziklikte çalışan motosiklet meraklısını kıramam… Amaç herkesi motosikletsever yapmak…
Aksarayda yanlış anlaşılma ile durulan bir istasyon.. Alper 2 km daha ileride bizi bekler… Olmadı… Burası değilmiş beyler hadi tekrar motora… Özgür “offff aman be Selçuk bu havada hiç çekilmiyorsun” der ken…
Özgürün BMW den ciouvvvv, civvvv,ciiiivvvouuvv diye sesler gelir… Ne olduğunu anlmaya çalışırken ben elektrik yada akü ile ilgili bi’şey olduğunu anlar sigortalara bakarım lakin bütün sigortalar tamamdır…
Yardımsever ülkemin yardımsever insanları bir anda etrafımızda bizlere yardım etmeye çalışan 20 kadar adam toplanır.. Kimi elektrikçi bulur, kimi otobüs tamircisi…
Bu sırada Alper arar.. Bende kaldık gelemiyoruz deyince Alper bir araç bulur ve yanımıza gelir…
Yemin ederim ben daha bi’şey anlamadan BMW ustası geldi.. Nerden geldi, nasıl geldi, n’oldu? Kim aradı, bagajlarım derken.. Benzinlikten bize su ikram edildi.. Lıkır lıkır suları içerken motoru çoktan sökmüş olan usta “konjüktör arızası olabilir “ dedi… Vıyyyyy….
Durumun vahamiyeti karşısında birde çaylarımız geldi… Ohhh ne ala ne ala.. Çaylarımızı içerken usta ile durumu konuştuk.. Konjüktör arızası büyük bir arıza dediii….
Ne yapmak lazım dı BMW yi çekmek lazımdı… Bizlerde başladık çekmeye…. Hava da en az 32 derece idi… Önde usta arkada Özgür yanda ben arkada Alper…
Ustanın mekanına geldik… Aküyü ölçtü.. Akü bitik dedi… Konjüktör olmayabilir deyince rahatladık yoksa Ankaradan parça isteyecektik…
İster istemez Kayseri planımız iptal edilip Aksaray Öğretmenevinde kalmak fikri oluştu.. Çünkü usta 12 A lik aküyü anca yarın bulabileceğini söyleyince Alper bizlere öğretmen evinin yolunu gösterdi…..
Ehh Napalım sabah ola hayır ola deyip, Aksarayda ilk gecemizi geçirmeye karar verdik…. Sabah aküyü takıp 2.gecemizi Erzincanda geçirmek lakin yol bu.. Neye niyet kime kısmet deyip Aksaray Öğretmenevine yerleştik… Böylece yollarda ilk günümüzü Özgür’ün BMW si yle vukuatlı tamamlamış oluyorduk.. İlerisi için hayırlısı..
Devam edecek..